Devletin verdği standart görüşme haklarını değiştirme

Merhaba,

Ben 2015 yılında boşandım 7 yaşında bir kızım var.

Boşanma davamız anlaşmalı boşanmadan, kızımın babasının bahkemye gelmemesinden ötürü ötelenmiş ve 2. duruşmada hakim bey şahitleri dinleyerek boşanma isteğimi onaylamıştı. Davanın uzamaması adına karşı taraftan her hangi ek bir tazminat vb. bir ek durum talep edilmemişti.

Mahakeme kzımızın velayetini bana verdi ama standart kanunlarda yer alan görüşme günleri ve nafaka ödemesi bağladı babasına.

Kişi boşanmanın ardından kızımızı sadece 3 kere telefonla aradı ve hiç bir zaman görmeye gelmedi ( kendisi farklı bir şehirde ikamet etmekte ). Kendisinin ruhsal bir takım sorunları olduğu ailesi tarafından da dile getirilmekte ve çevresinçe bilinmekte. Doktora gittiği ve verilen ilaçları kullanmadığını bana bizzat ailesi iletti. Annesi bile korkusundan kendisine yemek yapıp, kapısına bırakıyor ve zili çalıp gidiyormuş. Kendisinin zaten kızına pek yoğun bir babalık hissi yoktu daha ziyade benle ilgili saplantılı bir durum söz konusu idi.

Benim sizlere danışmak konu şu. Yukarıda bahsettiğim durumları göz önüne aldığımda, birden bire sadece bana rahatsızlık vermek adına çıkıp kızımı görme haklarım var gelip alacağım demesini, bu hakka sahip olmasını istemiyorum. düşüncesi bile beni endişelendiriyor. Ben devletin "standart" olarak babaya tanıdığı kızını görme zamanlarını değiştirmek ve sadece iznim olduğu sürece kendisi görme izni verme hakkına sahip olmak istiyorum. Bu mümkün mü?

Ayrıca 2. bir evlilik yaparsam eşim benim kızımı nüfusna alabilir mi?


İlgi ve alakanız için şimdiden teşekkür ederim.

Saygılarımla,
Ö.K.

Not:

"kızımı görme haklarım var gelip alacağım demesini, bu hakka sahip olmasını istemiyorum"

Kusura bakmayın böyle bir hakkınız yok. İstemiyorum yerine çocuğumun sağlığından dolayı endişeleniyorum daha yerinde bir ifade olur.Eski eşinizin psikolojik sorunlarıyla ilgili dava görülürken bir beyanınız varmıydı? Sir raporunda bu hususa değinildi mi ?

Merhaba Sn
@alphaRomeo

Aslında demek istediğimde buydu " İstemiyorum yerine çocuğumun sağlığından dolayı endişeleniyorum daha yerinde bir ifadesi".
Boşanma esnasında bu söz konusu olmadı, lakin bu konu ile ilgili sadece şüphem vardı ve şüpheyle bir beyanda bulunmak istemedim.
Göstermek istemesem çok şey yapabilirim, onun dışında diğer aile ferdleri ile zaten görüşüyoruz. Sıkıntım göstermemek değil. Onun, görüşmek istediğinde düşüncesizce, kızın ruh halini umursamadan sadece sıkıntı yaratmak için mahkeme kararıyla karşımıza çıkmasını önlemek.
Sizde biliyorsunuz göstemek istemesem yinede göstermem, uğraşır yok oraya gider buraya gider polisiydi vs. / 3 yaşında bir çoçuğun saçlarını çekip tarak gördüğünde ağlayacak hale getiren, baçaklarını çimçiklemekten morartan birisine karşı böyle bir endişemin olup önlem alamak istiyor olmamıda anlayabilirsiniz sanırım. Yani "Çocuğunu, babasına inat uğruna göstermek istemeyen velayetin kendisine verdiği hakları dahada arttırmaya calışan" bir anne olmadığımı ifade edebilmişimdir inşallah.

Daha anlaşılır oldu. Öncelikle bu konuda uzman olmadığımı sadece sizin gibi damdan düşen konumunda olduğumu belirtmek isterim. Bu konuda çokça araştırma yaptım.keşke dava görülürken tüm bu hususlara değinseydiniz. Velayetle ilgili kararda öncelik çocuğun menfaatidir. Çocuğun babasının bu konudaki riskli durumu çocukla kişisel ilişki tahsisinde daha kısıtlayıcı olabilirdi . Şu an için risk var yarının getireceği belli değil endişe ediyorsanız tekrar velayet davası açıp bu konuyu dilekçenizde belirtin. Varsa kanıt sunun ve babanın psikolojik durumuyla ilgili rapor talep edin.dahası boşanma gerçekleştiğinden beri çocuğu zaten görmek için talebi olmadığını ancak görüş hakkını kötüye kullanabileceğiyle ilgili endişeniz olduğunu varsa bu konuda telkinleri olduğunu belirtin.
Eğer bekler bu durum gerçekleştiğinde çare aramaya başlarsanız ve hatta çocuğu saklamak kaöırmak gibi eylemlerde bulunur bu durumda kanıtlanabilir olursa velayet hakkını kötüye kullanmaktan çok daha kötü bir sonuçla karşılaşabilirsiniz.