Fazla mesai saatlerinin eksik saatlerle karşılaştı

Bir konu hakkında ne kadar site gezdiysem de sonuca bir türlü varamadım.

Şirketimizde çalışan işçilere, yıl içinde çok nadir olarak fazla mesai
yaptırıyoruz. Bu fazla mesainin hesaplanması esnasında işçinin o ay
içinde izin alarak gelmediği günleri düşerek, kalan saati kadar fazla
mesai ücreti hesaplıyoruz. Kabaca bir hesap yapmak gerekirse eğer;
işçinin o ay için toplam fazla mesaisi 8 saatse, yine aynı ay içinde
izin alarak 3 saat işe geç gelmişse, bu fazla 8 saatten 3 saati
kesiyor ve kalan 5 saati fazla mesai hesaplamasında kullanıyoruz.
Ancak bu yaptığımız uygulamanın doğru olup olmadığı konusunda emin
olamıyoruz. Uygulamamızın temelini sadece basit bir düz mantık
oluşturuyor ama mevzuata aykırı bir durumun söz konusu olup olmadığını tam olarak tespit edemedik. Kanunda da böyle bir durumda ne yapılması konusunda açık bir ifade bulamadık.

Konuyla ilgili olarak beni aydınlatabilir misiniz?

Çalışanların ücretsiz izinli olduğu süreler ile fazla çalışmalarının ayrı ayrı hesaplanması ve bordrolarında bu detayların yer alması doğru olan yoldur. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41. maddesi ile fazla çalışmaların ücretinin ödenmesi yerine fazla çalışılan her saatin 1,5 saat olarak en geç 6 ay içerisinde serbest zaman olarak kullandırılması da mümkün olmakla birlikte, sizin yönteminiz buna uygun görünmemektedir.

Selamlar,

Alıntı:

Çalışanların ücretsiz izinli olduğu süreler ile fazla çalışmalarının ayrı ayrı hesaplanması ve bordrolarında bu detayların yer alması doğru olan yoldur. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41. maddesi ile fazla çalışmaların ücretinin ödenmesi yerine fazla çalışılan her saatin 1,5 saat olarak en geç 6 ay içerisinde serbest zaman olarak kullandırılması da mümkün olmakla birlikte, sizin yönteminiz buna uygun görünmemektedir.

Selamlar,

Ekleyen: HRMGR*-*14/08/2006*:* 09:28:00

Konuyla ilgili mukteza veya içtihat bulabilir miyim? Yorumdan ziyade elimde kanuni bir delil olması açısından?

Özellikle fazla mesai alacağı ile ilgili davaların yoğunluğu malumunuzdur. Bu davalarla karşılaşan işverenlerin elindeki yegane kayıt fazla mesaileri gösteren bordrolardır. Aşağıda fikir sahibi olabilmeniz için örnek Yargıtay kararları bulunmaktadır. Daha fazla karara arama motorları yardımı ile ulaşabilirsiniz.

Selamlar,

YARGITAY
9.HUKUK DAİRESİ
YARGITAY İLAMI

ESAS NO: 1998/18442
KARAR NO: 1999/1066
MAHKEMESİ: Bursa 1.İş Mahkemesi
TARİHİ: 2.11.1998
NO: 1241-908
DAVACI: Yaver Kızıltepe adına Avukat Hulusi Güney
DAVALI: Yıldırım Belediye Başkanlığı adına Avukat Sebahat
Taşkın

DAVA: Davacı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve izin ücretiyle maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1.Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm temyiz itirazlarıyla davacının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2.Davacı işçi birinci bilirkişi raporuna karşı ihbar tazminatının ve yıllık ücretli izin alacağının hesabında hatalar yapıldığını ileri sürmüş, mahkemece de bu itiraz yerinde görülerek ek rapor alınarak hatalar düzeltilmiştir. Gerçekten ek rapor doğru olup buna göre karar verilmesi gerekirken mahkemece her nasılsa ilk rapora göre hüküm kurulmuştur ki böyle bir durum usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

3.Davacı işçinin fazla mesai yaptığı, buna karşılık ücretli izne çıkarılmak suretiyle fazla mesai alacağının karşılanmaya çalışıldığı yönünde taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu durumda çözümlenmesi gereken sorun gerçekleşen fazla mesai alacağının ücretli izinle karşılanıp karşılanmayacağıdır. İşçi işverenin emir ve talimatı altında olup hizmet sözleşmesi devam ettiği sürece ona karşı zayıf durumdadır. İş Hukukunun temel prensibi "işçinin korunması" ilkesi olduğuna göre gerçekleşen bir hakkın izin kullandırılmak suretiyle ortadan kaldırılmasının mümkün olmadığı düşünülmelidir. Böyle olunca yapılan fazla mesai süresi karşılığının tamamının ödenmesine karar vermek gerekir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.1.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ KARARI

Karar Özeti:
İmzalanmış ücret bordrolarında, hafta tatili ve fazla mesailerle ilgili sütunlara yer verildiği ve bu sütunlarda ödemelerin yapıldığı gösterildiği takdirde; işçinin daha fazla çalıştığına ilişkin bir ihtirazi kaydı yoksa, hafta tatili ile fazla mesailerin hesaplanmaması gerekir.
Karar Metni:
Dava: Davacı, fazla çalışma parası ile resmi tatil ve hafta sonu ücretlerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Karar: Mahkemece zamanaşımı itirazı dikkate alınarak uyuşmazlık dönemi için hafta tatili ve fazla mesai alacakları hüküm altına alınmışsa da öncelikle belirtmek gerekir ki dosya içinde bu hükmün dayanağı olan belgelere rastlanmamıştır. Davalı işveren bordro ile davacı işçiye bu alacakları ödediğini ileri sürmektedir. Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre davacı işçinin İmzasını taşıyan ücret bordrolarında hafta tatili çalışması ve fazla mesai ile ilgili sütunlara yer verilmiş ve bu sütunlarda da ödemeler yapıldığı gösterilmişse de davacı işçinin daha fazla çalıştığı ve bordronun gerçek duruma uygun düşmediği yolunda bir ihtirazi kayıtta bulunmadığı bordroların ilişkin bulunduğu aylar dikkate alınarak hafta tatili ve fazla mesailerin hesaplanması doğru olmaz. Bu durumda eksiklikler tamamlanarak mahkemece araştırma ve inceleme yapılmak suretiyle söz konusu aylar dikkate alınmaksızın alacakların tespiti yoluna gidilmesi gerekir. Öte yandan davalı vekili bilirkişi raporuna yaptığı itirazda bu konu üzerinde durarak bilirkişi raporuna ayrıntılı itirazlarda bulunmuştur. Eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile isteklerin kabulü bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten bozulmasına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.