adalet istiyorum, yol gösterir misiniz?

Merhaba,

Benim bir sorunum var, fakat ne buradaki avukatım nede bu soruna çözüm olabilecek birisini tanıyorum. Avukatım bile geri çekilmemizi söyledi, ya insan haklı olduğunu bildiği halde nasıl suçluyum deyip sessiz kalır. Çok bir şey istemiyorum, hayatımda bir avukatla, savcıyla, hakimle veya bir polisle bile muhatap olmadım. Ama bana yardımcı olursanız, bu yazımı okuyup bu davayı kazanmamda yardımcı olursanız, hayatım boyunca duacınız olurum. Belki ufacık bir fikriniz bile işime yarar düşüncesiyle konuyu açtım.

Annemin yaklaşık 4 ay önce yetim ağlığı kesildi. Kesildikten sonra annem sskya gitti ve aylığının kesildiğini öğrendi. Bunun nedenini 1 ay sonra evimize gelen posta ile öğrendik. Gelen zarfta; annemle babamın fiilen birlikte yaşadığı ve muvazalı ayrıldıklarından dolayı maaşın kesildiği yazıyordu. Bizde hemen bir tanıdık avukat bulduk ve bu durum için ssk 'ya yanlış yaptığından dolayı dava açtık.

Davayı açtıktan sonra, şikayet edenin teyzem olduğunu öğrendik. Annem aylığı 2 yıldır alıyordu. Teyzem ise 4 yıldır. Teyzemin kocası 4 yıl önce vefat etmişti. Oda tek başına maaş alıyordu. Annemde babamdan ayrılınca maaş 2ye bölündü. Bölündüğü için araları açılmıştı. Ama annemin başka çaresi yoktu. Yazımın devamında neden çaresiz olduğunu, olduğumuzu daha iyi anlatacağım.

Bu arada teyzemle bizim evin arasında 1 saatlik araba mesafesi vardır.

Annem 2013 yılında babamdan ayrılmıştı. Anlaşarak tek celsede ayrılmışlardı. Bunu sağlayan bendim.

Tam burada sizlere en özel hayatımızı anlatmak istiyorum. Çünkü neden haklı olduğumuzu neden adalet aramak için belki milyonların girdiği bu sitede adalet aradığımı, özelimi anlattığımı, daha iyi gösterebilirim.

Benim babam işsiz, annemde işsizdir. Annem terzilik yapar, kıt kanaat geçinirdik, babama at yarışı oynar bazende almanyadaki abilerinden para alır geçinmeye çalışırdık. Babamın üzerin 2 dönüm bahçe olduğu için bahçeylede uğraşır, kabala işleri ile bir şekilde geçinirdik. Babam hayatım boyunca annemi dövdü, annem pilavı yapamaz, annem dayak yerdi, ben öksürürdüm, annem dayak yerdi. Annem dayak yemesin diye öksürüğü tuttuğum zamanları bilirim. Bu arada biz 2 kardeşiz. Birde kız kardeşim var, benden küçük. Hayatımız sefalet ve sıkıntılarla geçti. En sonunda kirayıda ödeyemez hale gelmiştik, o yüzden anneannemin evine taşınmıştık. Anneannem 5 yıl önce vefat etmişti. Anneannemin evinde dayım gil kalıyordu. Dayım ve karısı. Bizde oraya gitmekten başka çaremiz olmadığı için oraya taşınmıştı. 1 odada kalıyor, 1 odada yemek yiyor, 1 odada 4ümüz yaşıyorduk. Anneanemin evi, çinkodan yapılmıştır. Her yağmur yağdığında tüm kıyafetlerimiz ıslanırdı. Huzursuzluk, sıkıntı ve dayak arasında yinede birbirimizden başka kimseniz yoktu. Dayımgille bizim odalarımız yanyana tek ev olduğu için tek giriş, çıkış vardı. Konuyla alakalı olduğunu düşündüğü ufak bir anımı anlatacağım. Birgün annem dikiş dikiyordu, babam geldi ve annemden para istedi, annemde henüz parayı almadığı için ve babamın sigara için veya altılı için para istediğini bildiği için para vermemişti. Babamda dikiş makinesini herkesin önünde sokağın ortasında paramparça yapmıştı. Parçalarınıda çöpe atmıştı. Çöpten parçaları dayım ve yengem getirmişti. Babam çok güçlü olduğu için hiçkimse hiçbirşey söyleyemezdi. Bu arada babamın bu yaptıklarının yanında babam yinede çok iyi insandı. Ama parasızlık, işsizlik, çaresizlik babamı bu hale getirmişti. Konuyu uzatmadan devam ediyorum.

Annesinin evine gelen annem, bu durumdan sonra daha fazla dayanamayarak babamdan boşanmaya karar vermişti. Bende bu zamanlarda ünüversiteyi kazanmıştım. Burs çıktığı için gidebilmiştim. Babam ayrılmak istemiyordu, ama ben gelip sonunda ikna etmiştim. Anlaşarak boşanmışlardı. Bu sıralarda babam kendi annesigilde kalıyordu. Babaannem çok vicdansız kadındı. Oda tek odada yaşadığı için bizi kabul etmemişti. Ama babamın başka gidecek yeri olmadığı için ve tek olduğu için onu yanına almıştı. Bu arada babaannem 85 yaşında.

Babam annesinde kalıyordu, annem ve kız kardeşim tek odada yaşamaya devam ediyordu, bende şehir dışında ünüversite okuyordum. Bu süre zarfında kardeşim evlenme kararı almıştı. Evleneceği kişi akrabamızdı. Sözlenmişlerdi. Fakat bu sözlülükten sonra birçok yüzük atma vs olayları olmuştu. O yüzden babam sürekli bize geliyor, bu durum hakkında orta yolu buluyordu. Çünkü bizim ailedede akrabamızın ailesindede babamın sözü herkesten değerliydi. Babam 4 dil bilen, 25yıl almanyada yaşayan birisi, neden değerli olduğunu bu kadar kısaca anlatayım, zeki adamdı ve baba olduğu içindi. Tam bu sıralarda benim okulum bitti ve geldim. 2 yıllık okulumu bitirmiştim. 2yılda açıktan okuyup, bir yandanda çalışma düşüncesindeydim. Polislik sınavına hazırlanıyordum. Şuandan tam 1.5yıl önce koşarken ayağım takılıp tepeden aşağı düştüm, bileğim kırıldı. Çok kötü kırıldı. 3platin, 10dan fazla çivi var ayağımdı. Yaklaşık 1 yıl boyunca ayağım üzerine basamadım. Şuanda en fazla yarım saat- 1 saat ayakta durabiliyorum. Düzgün yürüyemiyorum. Babam bu nedenden dolayıda sık sık gleirdi. Her 15 günde hastane kontolüne götürürdü, ameliyattan sonra her 2günde bir pansumana götürürdü, hergün gelir nasıl olduğumuda sorardı kapıdan giderdi. Bazen kardeşimin sözlüsü ile aile yemekleri olur, babamıda çağırırdık, çağırmak zorundaydık, hep birlikte yerdik ve babam yine evine giderdi. Babam 1 gün, 1 saat veya 5 dakika burada hiç kalmadı, bu anlattıklarım haricinde geldiğinde çoğu zaman kapıda bile içeri girmezdi.

Annemle bırakın konuşmayı, aralarında bırakın gram saygı yoktu, yıllardır yoktu. İkiside ayrı oldukları için mutluydu. Babaannemin evi 2 katlıydı. Yukarıda tek odada babam ve nenem kalıyordu, aşağıda amcamgil. Amcamgilde bu sırada boşanmışlardı. Bu sefer amcam yukarı çıktı, babam aşağıya inmişti. Nenemde babamla yapamıyordu. Aşağıdaki ev 5 odalı büyük bir evdi. babam defalarca benle kardşeimi çağırmasına rağmen biz tek odada rahattık diye hiç gidip kalmazdık. Ve aradan zaman geçti kardeşim nişanlandı, evlendi derken 2-3ay boyunca babamın gelişi fazlalaştı, neredeyse hergün geliyordu. Bu süre zarfında annem aldığı aylıklarla kardşeime çeyiz dizmişti, diktiği kıyafetlerden aldığı paralarla hepsiyle. Bu çeyizleri burada koyacak yerimiz yoktu. Tek odada yaşıyoruz. Babamın o 5 odalı evinin 1 odasına eşyaları koyma kararı almıştık. Çoğu zaman annem ve kardeşim aldığı çeyizlik eşyaları babamın evine götürürdü. Kardeşim evlenmeden 1 hafta önce annemin şikayet edildiğini öğrenmiştik biz. Düğün masrafları derken hop maaşta kesilmişti. Ama birşekilde halletmiştik herşeyi.

Bu arada baban nasıl hergün geliyor diyenler için, babam işsiz olduğu için bizim buradaki kahvede takılırdı. Birde bizim evle babamın evinin arası yürüyüş mesafesiyle 10dakikadır.

Devamında babamla annem ayrıldıktan sonra, babam sorumsuz birisiydi, açıkçası bizimde hiç aklımıza gelmemişti. Çünkü babamın adına hiç fatura olmadığı için, kardşeimin nişanı, benim ayağım derken, birde nasıl olsa burada yaşamıyor düşüncesiyle yaşarken sonra sorun çıkartacağı aklımızın ucundan bile geçmemişti. Şikayeti öğrendikten sonra, hemen babamı ikna ettim ve ikametgahını almasını söyledim. Evler ve bahçeler nenemin üzerineydi. Babamında adına fatura olmadığı için, tüm faturalarda nenemin adına olduğu için, ikametgah taşımak için neneminde nüfus müdürlüğüne götürülmesi gerekiyordu. Ben arkadşaımı aradım araba vs ayarladık, neneme 1 hafta boyunca dil döktüm ve babamın ikametgahını aldık.

Daha sonra annemin ifadesini alan ssk görevlisinin bir sözü kulağımdan hiç gitmiyordu. Elimdekileri görüyor musun demişti anneme, hepsi kocanla beraber yaşadığını söylüyor demişti. babamın İkametgahınıda yeni aldığımız için onuda söylemişti. Herneyse biz davayı açtık ve bizim alehimize ifade veren 5 kişi olduğunu öğrendik. Bunun 2si çöpten parçaları toplayan yengem ve dayımdı. Diğeride başka bir dayımdı. O dayımda banka borcu olduğu için ikametgahını bizim evde göstermişti zamanında. Oda babamın annemle birlikte yaşadığına dair ifade vermişti. Dayım ve yengemde. Böylece aynı ikametgahı paylaştığımız 3 kişi bizim ailehimize konuşmuş yalan ifade vermişti. Bunların yalan söylemesinin nedenleri vardı. Sözde akıllarınca annemin aylığını kestirecekler, annemde son çare babamın yanına gidecekti. Onlarda evde rahat yaşayabileceklerdi. Birde dayım arka mahalleden bir akrabamızı bulmuş onunda bizim alehimize ifade vermesi için ikna etmişti. Oda babamın burada kaldığını söylemiş, hatta gelin mahalleye sorun demiş ifadesinde. Diğeride teyzemdi zaten, oda parayı almak için yapıyordu zaten. Bu arada diyeceksiniz 2.dayın neden alehinize ifade verdi. Oda çok ayrı bir konu. Bu konuda geçen alehimize ifade veren herkes babamdan nefret eder. Etme nedenleride anneme çektirdiği zulumleri bildiklerinden. Ama annem babamın bizim eve girip çıkmasına birşey demediği için hepsi annemede cephe olmuşlardı. Bu arada bu evde kaldığımız sürece elektriği ödeyemiyorduk. Bu elektrikte dayımın üzerineydi, onunda bir katkısı vardı tabi. Çıkarsak daha fazla elektrik tüketemeyeceğimizden dolayı ordanda fayda sağlayacaktı.

Biz avukatımıza 1000TL vermiştik, arkasından 1000TL daha verecektik. Bu ifadeleri avukatımız bize okumuştu. Ve dediki çok fazla alehimize ifade var. normalde 1-2şikayetçi olur sizde 5, dilerseniz kalan 1000TL yide vermeyin geri çekilin dedi. çünkü ne şartlarla para verdiğimizi biliyordu. Birde 10000TLlik ceza vardı. Bu aylıkları faiziyle geri ödeme parası.

Fakat biz haklıydık, biz babamla yaşamıyorduk, insan haklı olduğu davadan nasıl çekilir, heleki bu durumda nasıl yapardık. Ucunda 10.000TL var, onu ödeyemezsek annemin hapis yemesi var.

Şimdi bu kadar olayı ben size neden anlattım, bilin istedim, çaresizliğimi, çalışamadığımı, şuan burada yağmur yağdığını 2aydır geceleri yatamadığımı, geçen annem hasta olduğunda ilaç alamadığımızı, bu hayatta zalimlerin nasıl kazandığını bilin istedim. Bu hayat bana anneme, kardeşime hiç acımadı. Duruşma nisan ayında. Sonuç büyük ihtimalle alehimize sonuçlanacak, çünkü ben bunca olayı hakime nasıl anlatayım, kesik kesik anlatıncada ne kadar etkili olacak ki. Aranızda bu yazıyı okuyanlar olacaktır öyle ümit ediyorum, insanlıktan hala umudum var çünkü.

Kelimelerin yanlış, cümlelerim devrik olabilir. Sizden adalet için yol göstermenizi istiyorum. Eğer biz haksızsak, annemle babamın düşman olması gerekiyorsa, hiç gelmemesi gerekiyorduysa eyvallah, bbaşka söyleyecek sözüm yok. Belki aranızda hakim, savcı büyük birisi vardır, belki bana yardımcı olur. Yardımcı olamazsanız bile bu yazıyı okuduysanız acımı paylaştığınız için teşekkür ederim.

Usanmadan tamamını sindirerek okudum ve çok üzüldüm. Ancak avukatınız haklı malesef. Bu beş kişinin ifadesi karşısında hakimin de elinden bir şey gelmez. Böyle bir davayı kaybedeceğiniz kesin. Bence de bu davada ısrarcı olmak yarar yerine daha çok zarar getirecek size. SGK'nın size çıkarttığı 10 bin TL borcu geri ödemek ve annenizin maaşının kesilmesine katlanmak dışında başka bir çözüm yolu görmüyorum. Geçmiş olsun.

Peki tüm ifade verenler mahkemede ifadeleri değiştirseler yine de mi şansımız olmaz?

Tüm ifade verenler, biz yalan söyledik, iftira attık derlerse bir şans olabilir ancak bu seferde bu kişiler hakkında mahkeme savcılık makamını göreve çağırır ve ceza davası açılır.Başta 5 kişi aynı ifadeyi vermişken şimdi ne oldu da 5'i birden tam tersini söylüyor.Bu hayatın olağan akışına da aykırı bir durum.Bu 5 kişi resmi makamları yanıltma ve iftiradan ceza almayı göze alıyorsa sizi kurtarmak için verdikleri ifadenin tam tersini verebilir.Ancak bu ifade onların başta iftira attıkları suçunun itirafı olur.Böyle bir şey olmadıkça pek şansınız olduğunu söylenemez.

Efendim öncelikle cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim.
Olaydaki gelişmeleri yazmak istedim.
Muhtarlar bizim lehimize dönüş yaptılar. Bizzat bende yanlarındaydım. Çünkü doğruyu olar da biliyorlardı.
Polis raporu bizim lehimize sonuçlandı. Ayrı yaşadıkları belirlenmiş.
Alehimize ifade verenlerden en az 2 tanesi kesin ifadesini değiştirecek. Ve biri bizimle aynı yerde ikamet ediyor.
Evimizin tam karşısında ve yanında 2 ayrı komşumuz bizim lehimize ifade verecek.


Şimdi efendim. Bu kadar şey bizim suçsuz olduğumuzu göstermiyorsa, daha fazla ne yapabiliriz. Ben kaybetsem de, yalan şahitlik yapanlara da dava açmak istiyorum. Yan, illa bir amcamız bir yerlerde dayımızın mı olması gerekiyor adalet için, biz haklıyız fakat ne yapacağımızı şaşırdık. Bizim okadar para verecek durumumuzda yok.

2.dava da görüldü. son 2 dava kaldı. Birincisi 10 gün sonra son şahit dinlenecek. Oda doruları söyleyecek, komşumuz alehimize ifade verenlerden biriydi. İkincisi 5ay ileriye atıldı. sonuç açıklanacak sanırım.

Toplamda 3 komşu 3 tane de alehimize ifade veren kişi, hakim önüne çıkıp ifadelerini değiştirdiler. Biri kendini yaktı, yalan söyledim dedi, İkincisi benim okumam yazmam yok, bana söylenileni yazdım dedi. Üçüncüsü SSK memurunu suçlayıp, ben bu şekilde ifade vermedim dedi. Kısaca özet geçiyorum. Diğer 3 komşumuzda bizim lehimize ifade verdiler, doğruyu söylediler.

Toplamda 7 kişi lehimize ifade vermiş oldu. Polis soruşturmasının bizim lehimize çıkması ve babamın 1 yıldır evimizin 500 metre bile yakınına gelmemesi göz önüne alınırsa avukatımız yüksek ihtimalle kazanacağız dedi.

Davayı kazanırsak yine buraya yazacam. Umarım adalet tecelli edecek.