Uzaklaştırma kararı ve Boşanma davası (Boşanmak istemiyorum)

Merhaba değerli hukukçular ve sitede üyeleri.

Sizlerin değerli zamanını almamak ve yaşadığım süreç ile ilgili benzer durumu yaşayanlarında faydalanabilmesi adına olayı kişiselleştirmeden mümkün olduğunca özetlemeye çalışacağım.


Eşim ile iki yıla yakın süredir evliyiz
Avukat tutmuş durumda ve boşanmak istiyor.




İlk olarak bundan yaklaşık 7 ay kadar önce hakkımda 6284 no'lu yasaya göre uzaklaştırma kararı çıkartıldı. Eşim saat 14:00 gibi benim anne ve babamın evine gelip boşanmak istediğini söylemiş. Ben bu sırada ben işte bulunuyordum. Olaydan haberim olunca saat 15:00'de işten hemen çıkıp eşime ulaşmaya çalıştım. Ulaşamayınca ailemin yanına gidip görüştüm. Sonrasında kendi evimize geçtim. Saat 18:00 gibi eşim kendi anne ve babasıyla eve geldi. Sabırla kendilerini dinledim. Konuşma şahsım ve ailem adına hakaretlere vardığında saat 21:00 gibi polisi aramak durumunda kaldım. Karakola gidildiğinde, eve polisi benim çağırmama rağmen ilk olarak eşim ve ailemin ifadesi alındı ve daha benim ifadem alınmadan hakkımda gece saat 23:00'de uzaklaştırma kararı çıkartıldı. Sebebi benim eşime ve ailesine hakaret etmem olarak gösterildi. Bunun tam tersi yaşanmış olmasına rağmen...


Eşimi seviyordum,güvenim sarsılmıştı ve ne yapacağımı bilmez bir haldeydim.İşe gidebilmek için sadece bir kaç takım elbise ve kıyafet alabilmek adına bir kez kendi evime polis ile 10 dakika girmek dışında hukuki olarak hiç bir şey yapmadım.




Eşimin kendi ailesi de Ankara'da yaşıyor olmasına rağmen bizim evimizde yaklaşık üç ay kaldılar. Bu süre zarfında evin kirası,aidatı ve tüm faturaları tarafımca ödendi. Bu üç aylık süreç boyunca eşim ile hiçbir şekilde iletişim kurmadık.

Sonrasında eşim ile görüştüm. Sevdiğimi ve ayrılmanın kendisini mutlu edeceğini söylerse medeni bir şekilde ayrılabileceğimizi, Aileleri bu işe karıştırmanın yanlış olduğunu ve onları üzmeye hakkımız olmadığını, üç ay boyunca tüm eşyalarım evde olduğu için çok zor günler gerçimeme rağmen hukuki olarak başvuruda bulunmadığımı belirttim.

Eve gelebileceğimi ailesinin yanından ayrılacağını ve yaşadığımız sorunları karşılıklı çözmek için birbirimize destek olma kararı aldık ve böylece bin bir emekle kurulmuş yuvam yıkılmamış oldu.


Yaklaşık iki ay kadar önce eşim çok istediği için ailesine ait olan ve ailesinin oturduğu eve çok yakın bulunan eve taşındık. Oysa kiracı olarak oturduğumuz ev, iş yerlerimize oldukça yakındı ve bu sebeple tutmuştuk.

Eşim araba alarak uzaklığın sorun olmayacağını, ailesinin arabanın borcu bitene kadar kira almayacağını, kendisi de işte çalıştığı için ilerde olacak çocuğumuzun bakımı açısından ailesine yakın olmamızın faydalarından bahsetti. Bir önceki olayda yaşananlardan dolayı hiç taşınmak istememe rağmen eşime güvendiğim ve mutlu olması için kabul ettim.


Önce araç aldık. Aracın 3/1'lik bölümü tarafımca nakit ödendi. Geri kalan kısmı için eşim kredi çekeceğini söylemişti fakat son anda annesinin üstüne kredi çekmeye karar verdi. Sebebi bankacı olduğu için borçlanmasının fazla olmasının kariyerine yaratacağı etki ve araç ruhsatının annesi üzerine olduğunda kasko bedelinin daha düşük çıkacak olmasıydı. Bende bankacıyım ilk sebebi bildiğim için kabul ettim. Kendi annem ve ya babam üzerine olmalı diyebilirdim ama ailesi ile ilişkileri düzeltmek adına kabul ettim. Aracın tüm masrafları,kaskosu, vergisi hatta kışlık lastikleri tarafımca karşılandı.Araç kredisinin 3. taksiti tarafımca ödenmiş bulunmaktadır.

Sonra kendi ailesinin evine taşındık. Evin tadilatı,boyası,taşınma masrafları da tarafımca karşılandı.

Taşındıktan sonra her şey daha iyiye gidecek diye düşünürken eşim tamamen yuvadan kopmuş ve kendi ailesi ile ilgilenir hale gelmişti.
Eşim ile tartıştık ve ailesinin yanında kalacağını söyledi. Sabah kalktığımda araba yoktu.Arabanın içinde hesap kartlarım vardı. Üzerimde para yoktu.

Eşimi aradım. Kartlarımı almak istediğimi söyledim. O da boşanmak istediğini... Bende eşyalarımı aileme taşıyana kadar arabanın bir gün bende kalmasını istedim. Ailemin evi kendi işime yakın ama taşındığımız ev eşimin iş yerine uzak. Bu sebeple eşyalarımı taşındıktan sonra arabayı kendisine bırakabileceğimi ve hiç istememe rağmen boşanabileceğimizi belirttim.

Bu konuşmadan sonra bir gün boyunca eşime ve ailesine ulaşamadım.
Bir gün sonra eşimin avukatı aradı. Eşim ile bir kaç kıyafet alacaklarını söyledi. Bende kartlarım ile gelinmesini istedim. Kabul etti.


Avukat geldiğinde evin anahtarını ve arabanın anahtarını verdiğim takdirde kartlarımı verebileceklerini söyledi.
Eşimin eşyaları aldıktan sonra ailesinde kalacağını yarın sabah ben işten çıktıktan sonra gelip kendi eşyalarımı alabileceğimi belirtti.

Bunu söyledğinde Pazar akşam saat 20:00'di. Bende eşyaları taşımak için arabaya ve paraya ihtiyacım olduğunu söyledim.PAram yok ve kartlarım sizde dedim. Çünkü bu ev aileme çok uzaktı.

Arabayı kaçırma ihtimalim olduğu için veremeyeceklerini ,evin eşimin ailesinin olduğu için anahtarı teslim etmem gerektiğini belirtince bende eşyaları ve anahtarları tutanak ile alabileceklerini söyledim ve evden ayrıldılar.



Hemen karakola gittim. Karakola gittiğimde eşim,ailesi ve avukat oradaydı. İfadem alınmadan evin eşime tahsis edileceği kararı çıkartıldı.


Yaşadıklarımı karakolda ifade vererek açıkladım.
Evin ve arabanın anahtarını tutanak tutturarak teslim ettim. Aracın içinde bulunan ve parasız kalmamı sağlayan iki adet hesap ve kredi kartım tarafıma iade edildi.


Eşimi çok seviyorum ve boşanmak istemiyorum. Yaşanılan iki önemli olayda da mağdur durumda kalan ben oldum. Ne yapmam gerektiğini inanın bilmiyorum.
Sizlerin düşünce ve görüşleri benim için çok önemli...

Yardımlarınızı bekliyorum.

Niye hala boşanmak istemediğinizi anlayamadım doğrusu, kendinize eziyet etmek hoşunuza mı gidiyor??

Mağdur durumdayım. Çok kızgınım. Yaşadıklarımın sadece özeti bunlar. Bu yuvanın kurulmasında maddi manevi çok emeğim var ve eşimi seviyorum. Ayrılmak istemememin esas sebebi eşime olan sevgim. Bu sebeple destek istedim. Eğer hukuki açıdan tüm bu yaşananlara rağmen boşanmamak gibi bir karar çıkarsa ailesinin egosu kırılmış olacak.

Boşanmak istemezseniz elbette hemen boşamaz hakim, çekişmeli boşanma sürecinde karşılıklı birbirinizi yıpratırsınız sadece.Bu süreçte de hem kızgınlığınız hem mağduriyetiniz artacak sadece.
En nihayetinde artık boşanmak isteyen bir tarafın olduğu bir 2 li ilişki evliliğiniz. Boşanma davası red edilmiş olsa dahi ayrı yaşama nedeniyle 3 yıl sonra tekrar dava açıp kesin boşanma sonucuna ulaşması mümkün.

Eşimin avukatı aradı. 50.000-TL manevi tazminat talep etmekteler.
Eşim ile görüşmek istediğimi ilettim. Görüşmek istemediği şeklinde tekrar geri dönüş gerçekleştirdi.
Bu talebi kabul etmediğim için çekişmeli bir biçimde bugün dava için gerekli işlemleri başlatacağını belirtti.


Uzaklaştırma aldığım evde eşyalarım var. Her şeye rağmen eşimi düşündüğüm için uygun olduğu saati iletmelerini istedim ve hala geri dönüş gerçekleştirilmedi. Evde kalmadığını biliyorum. Polisle birlikte gitsem bile eşyalarımı evde bulunulmadığı için alamayacağım. Eşyalarımı almak için karakola başvurup karşı tarafa haber verdirmeli miyim?

İkincisi Pazar gecesi çıkartılan evin tahsisi kararı hala yazılı olarak tarafıma tebliğ edilmedi. Bunun ile ilgili olarak ne yapmalıyım?

Üçüncüsü hak mahrumiyetimin oluşmaması açısından avukat desteği almalı mıyım?