Gitmek

!!!!!Gitmek!!!!!

Yanımıza ne kalır şu geçen zamanda? ne kalır insana? zamanın kimseyi durup beklemediği bu yolculukta, en çok neyin arkasından bakakalırız? ve en çok ne için yaşarız?

Gidenler hep acı verir bilirim bunu herkes bilir ya kalanlar onlar hep aynı mıdırlar? ilk günkü gibi saf ilk günkü gibi temiz?

Ya da kalamayanlar gitmek istedikleri için değil zorunda kaldıkları için gidenler?bak işte onlar hep aynı kalırlar, hep aynı aradan yıllar geçse de ,araya yollar girse de hep geride bırakmak zorunda kaldıklarında acı bir tebessüm bırakırlar bir de tüm güzel günleri..

Kalpler kırık olsa da aynalara küsüp bir yastığa baş konulamasa da yatak soğuk, geceler soluk olsa da yaşar anılar yaşatır anılar gidenleri, ve yaşama gücü verir kalanlara hatırda kalan o anlar...

Kalanlar hep aynı ..
Kalanlar hep yetim yüreğimizde ..
Kalanlar hep öksüz kalır sözümüzde ..


Yüreğinize sağlık ..

Sessiz sakin gecen aksamın ardından geriye kalan bir kac kırık ve salona dağılmıs kırık çerçeveler ve kırık iki kalpti.

Sessizce edilmişti bu defa kavga belkide en sakin ama en acısıydı edilen kavgaların arasında..

Sus-mak bazen sus-a-mak tı benim için o güzel günlere o tüm güzelliklere susamak acıkmak ve onların ardından bakakalmak ve ardında çaresiz kalakalmaktı beni bu hale getiren seni bende değiştirmeye yetmemişti tüm bu olanlar,oysa sen deki değişimi görüyordum .buna kendimi hazırlamak buna kendimi inandırmak güçtü..Güçtü geçirdiğimiz yıllara bunları açıklamak.zordu geçmişin hatıralarını bir kibritle yakmak sonra yanık kokusunu içine çekmek.ardına bakmadan çekip gitmek yeni seferlere açılmak ya da tüm perdeleri kapamak..

O beyaz perdeyi kana bulamak ve hatıralarla yasamak ya da yaşaya-ma-ma-k...

ATEŞ VE SU

Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında
Sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,
Yüreğindeki duruluğa
Demiş ki suya:
Gel sevdalım ol,
Hayatıma anlam veren mucizem ol...

Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa
Al demiş;
Yüreğim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine
Sıkıca, kopmamacasına...

Zamanla su, buhar olmaya,
Ateş, kül olmaya başlamış.
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
Yüreğindeki kederi de
Alıp gitmiş uzak diyarlara su...

Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu,
Günler boyu, geceler boyu
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gözlerine suyun,
Biraz kırgın, biraz hırçın.

Ve o an anlamış;
Aşkın bazen gitmek olduğunu.
Ama gitmenin yitirmek olmadığını....
Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla.

İşte o zamandan beridir ki:
Ateş sudan,
su ateşden kaçar olmuş..

Ateşin yüreğini sadece su,
Suyun yüreğini
Sadece ateş alır olmuş...

Sensiz Olmak

nerde o denizim benim, lekesiz gökyüzüm?
hani o içtikçe susuzluğumu arttıran çeşme?
kim götürdü bakışlarımı, ne oldu gözlerime?
hani benim ellerim, ayaklarım, saçlarım, yüzüm?

bu ben değilim besbelli, bu bir başkası!
gözlerim yabancı bakıyor gözlerime aynadan
o kim? böyle durup durup beni aldatan?
besbelli bir oyuna gelmişim açıkçası

birini sevmişim besbelli, beni koyup gitmiş,
ondan şimdi aradığım hep o, hep ben!
o ikisi kırmış beni, yıkmış , incitmiş

şimdi bilmediğim bir şarkı her yerde söylenen;
sevinçten , mutluluktan , sevgiden uzak.
ne acı! senin olmak , sende olmak , sensiz olmak!

Şair : Ümit Yaşar Oğuzcan

AYRILIRKEN

Dinle sevdigim bu ayrilik saatidir
Dunya var olali beri cirkin ve soguk
Ergec icecegimiz bir ilac gibi
Tadi dudaklarimizda acimsi, buruk
Bu saatte gozyaslari, yeminler
Bos bir tesellidir inandigimiz
Perde kapaniyor, filim bitiyor iste
O hic bitmeyecek sandigimiz
Goruyorsun konusacak bir seyimiz kalmadi
Sadece bakislarimizda huzun
Iste ayrilik bu; hic beklemedigimiz
O ikiz kardesi olumun
Anliyorum bir daha gorusemeyecegiz
Bu son bulusmamizdir seninle
Yeni bir hayata basliyacaksin artik
Onunla, o yeni sevgilinle.
Anliyorum artik o opecek ellerini
Kulagina aski o fisildayacak
Icinde bir pismanliktan baska
Benden eser kalmayacak.
Sigarani sondur, kalkabiliriz
On adim sonra yollarimiz ayrilmali
Sakin aglama ve bir sey soyleme bana
Insan ayrilirken bile buyuk olmali.

UMIT YASAR

ÖYLESİNE AĞLAMAKTAYIM....

Ben öylesine daldım gittim gözlerine,
Öylesine yok oldu kederim senin ılık nefesinde...
Öylesine mutlu oluyordum yanında...
Düşünmeden, nedeni, niçini?
Birleşen eller öylesine birleşmişti,
Bir gün ayrılacaklarını biliyorlar gibi...
Öylesine huzurluydum, öylesine bahardım yanında,
Öylesine yaz gecelerinde esen ılık rüzgarlar gibi, içime doldun...
Öylesine sevdim...ben öylesine sana aşık oldum...
Öylesine içim çığlıklarla doldu...
İçimde ki boşluğu sen öylesine doldurdun...
Ben seni beklentisiz sevdim...
Ben seni öylesine sevmek için sevdim...
Sen benim, öylesine kahramanım olmuştun....
Ben öylesine sana aşık olmuştum...
Ben zaten öylesine bekledim seni, gelip gelmemem önemli değildi...
Biliyorsun öylesine başlamıştı her şey...
Sadece yaşanmasını istediğimiz için yaşandı her şey...
Öylesine...Beklentisiz...
Bilirsin, ben zaten beklentisiz severim...
Geç olsa da öğrendim...
Bir şeyi daha öğrendim,
Geç diye bir zaman dilimi yokmuş
İNSAN HER YAŞTA AŞIK OLURMUŞ...
Zaten geç yada erken, öylesine başlamıştı her şey...
Hani beklentiler yoktu?, hani beklentiler sevgiyi boğmuştu?
Şimdi , ben boğuluyorum
Seni çok sevdim...
Gittiğinde, öylesine ağladım ki...Öylesine mutsuz oldum ki...
SENİ ÖYLESİNE SEVMEMEMİŞİM, SANIRIM...
Yoksa...
Şimdi, öylesine mi ağlamaktayım..?

SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif...
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü...
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karsındakinin gördüğüdür rengin...
Yaşadıklarını kar sayma:
Yasadığın kadar yakınsın sonuna,ne kadar yaşarsan yasa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun,üzülme,bil ki ağladığın kadar güleceksin..
Sakın bitti sanma her şeyi,sevdiğin kadar sevileceksin..
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiliye hasret kaldığın kadar ona yakınsın...
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak..
Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü..
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..
İşte budur hayat..
İşte Budur yasamak,bunu hatırladığın kadar yasarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün..
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun..

Çiçek sulandığı kadar güzeldir..
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli..
Bebek ağladığı kadar bebektir..ve her şeyi ögrendiğin kadar
Bilirsin,bunu da
Öğren :

Sevdiğin Kadar Sevilirsin...