İcrada taşınmazın % 50 değerden satılması

Hukuk sistemimizde dünyada eşi görülmemiş bir adaletsizlik mevcuttur. Temerrüte düşen bir borçlu, bankaya en yüksek cari faizin iki misli temerrüt faizi ödemek zorundadır. Buna karşılık banka, ipoteği paraya çevirerek borcu kapatırken taşınmazı % 50 değer üzerinden alabiliyor. Yani borçluyu 2 misli faiz ödemeye mecbur eden hukuk sistemi, borçlunun taşınmazını yarı değerle lacaklıya veriyor. Mahkeme tarafından kıymet takdiri yapılmış bir taşınmaz niçin % 50 değerden bankaya hediye ediliyor ? Neden % 90 veya % 80 değeri üzerinden değil ? Aslında Mahkeme taşınmazın değerini ne kadar tespit ettiyse bankanın aynı fiyattan alıp borca mahsup etmesi gerekmez mi ? Burada müthiş bir adeletsizlik olduğunu düşünüyorum. Hukuk sistemi sermayeyi yani bankaları korurken vatandaşı ve şirketleri resmen cezalandırmaktadır. Bu uygulamanın iptali için Anayasa Mahkemesinde dava açılabilirmi ?

Bu tarz uygulamalar Dünyanın hemen hemen her yerinde bu şekilde.Siz neden %90 üzerinden değil demişsiniz lakin bazen bir malın sahibi bir malı acele elden çıkarmak adına malını zaten %90, %80 ve hatta %70 bedeline veriyor ki bankanın taşınmazın ön görülen fiyata borca mahsup edilmesi zaten pek mümkün bir uygulama olmaz.Bankalarında bu durumlarda bu şekilde davrandığı ortada iken bu durumlara düşmemeye özen göstermek(bazıları göz göre göre malını kendi değil bankaya sattırmak istiyor) belki pratikte daha mantıklı bir seçenek olabilir.Hem borçlanıp, hem borcunu ödemeyip hemde icraya uğrayan malını değerinden değerlendirebilmeyi beklemek pek gerçekçi değil.Hukuki olarak da bir şey çıkacağını şahsen sanmamakla beraber araştırma yapmanızda ihtimal farklı fikirler çıkması adına fayda görüyorum.Kolay gelsin.

Borcunu gerçekten ödeyemez durumdaysa ne olacak ? Mülkiyet hakkı kutsaldır. Borçlunun taşınmazına 100 TL kıymet takdir eden devlet hangi gerekçeyle ve hangi hakla alacaklıya % 50 değerden alma hakkı verebilir ? İİK da bu maddenin gerekçesini bilen varsa paylaşırsa memnun olurum. Diğer ülkelerde bu şekilde bir uygulama yok. Eğer alacaklı taşınmazı alacağına mahsuben almak isterse ve kıymet takdiri değeri alacaktan daha yüksekse, alacaklı mahsuben alabilir ama alacağı ne kadarsa o fiyattan almak zorunda, % 50 den alma hakkı mülkiyet hakkına aykırıdır. Okuyanlardan daha fazla görüş gelirse memnun olurum. Bu maddenin iptali için Anayasa Mahkemesinde mi dava açmak lazım ? Bilen varsa teşekkürler.

Örnekte taşınmazdan söz ettiğiniz üzere taşınmaz şeklinde devam ediyorum. Taşınmazın fiyatı 100 iken, açık artırmanın 50 + satış masrafları + sair giderler olarak hesaplandığında ortalama 55 TL'den açık artırmanın başladığı, satışa her isteyenin girebildiği (yalnızca alacaklı girsin, borçlunun satışa girmesi yasak şeklinde bir uygulama yok), satışın en yüksek peyi süren kişiye yapıldığı, bazen muhammen bedeli dahi geçtiği (ör: 110 TL'ye satıldığı) bir ülkede yaşamaktayız. Diğer ülkelerde böyle bir uygulama olmadığını nereden biliyorsunuz? Karşılaştırmalı hukuk mu okudunuz? Maddenin iptali için dava açmaya çalışmak yerine, taşınmazınız satılırken avukatınıza danışmanızı, alabiliyorsanız evinizi açık artırmaya girmek suretiyle almanızı tavsiye ederim.

Açık artırmaya girip evi kendi almam mümkün değil zaten borcu ödeyemiyorum. Konuyu inceledim, hukuku bizden daha ileri olan ülkelerde eğer evin değeri borçtan daha fazlaysa ve taşınmazı eğer alacaklı alırsa borcu kapatmak zorundadır. İşine gelmiyorsa almasın, hem almak isteyecek hemde evin değeri borçtan daha yüksek olmasına rağmen daha düşük fiyata alacak... yapmayın lütfen bu ancak Türkiye'de olur. Benim sorum net : Devlet kıymet takdirini 100 TL olarak tespit ediyor ama hangi gerekçeyle % 50 den satışa koyuyor ? 52 TL den satılırsa ne olacak ? Mülkiyet hakkı kutsaldır icra yoluyla olsa dahi devletin kendi tespit ettiği değerden daha düşük fiyatla satışa çıkarması yanıştır. Siz avukatsınız , eski İİK da bunun gerekçesini bulursanız paylaşırsanız memnun olurum. Saygılar.