E: 2010/796 K: 2010/14544 T: 25.05.2010

 

Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, izin, fazla çalişma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücretleri alacaklarının ödetilmesine karar

verilmesini istemıştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına alınmıştır.

Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK’un 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin

miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu,

dosya incelendi, gereği konuşulup, düşünüldü. 
YARGITAY KARARI

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dişında

kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacı işçi hafta tatili ile bayram ve genel tatil alacaklarının ödetilmesini talep etmış, mahkemece isteklerinin kısmen kabulüne karar

verilmıştir.

Kararı bu yönden davalılar temyiz etmıştir.

Davacı işçinin hafta tatili ile bayram ve genel tatil ücretlerine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.

4857 sayılı iş Kanunu’nun 46. maddesinde işçinin, tatil gününden önce aynı Yasanın 63. maddesine göre belirlenmış olan iş günlerinde çalışmış

olması koşuluyla yedi günlük zaman dilimi içinde 24 saat dinlenme hakkının bulunduğu açıklanmıştır. işçinin hafta tatili gününde çalişma

karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46. maddenin 2. fıkrasında ifade edilmıştir.

Hafta tatili izni kesintisiz en az 24 saattir. Bunun altında bir süre haftalık izin verilmesi durumunda, usulüne uygun şekilde hafta tatili izni

kullanıldığından söz edilemez.

Ayrıca, hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Buna göre hafta tatilinin 24 saatten az olarak kullandırılması halinde hafta tatili hiç kullandırılmamı

fl sayılır.

2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Ka nun’un 3. maddesine göre hafta tatili Pazar günüdür. Kural bu şekilde olmakla birlikte;

işçiye Pazar günü dıflında hafta tatili izni kullandırılması mümkündür. Hafta tatili gününde çaliştığını iddia eden işçi norm kuramı uyarınca bu

iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. işçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar

kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan hafta tatili ücreti

ödenmesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde işçi, hafta tatilinde çalışma yaptığını

her tür delille ispat edebilir.

Hafta tatillerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkişı gösteren belgeler, işyeri iç yazişmaları, yazılı delil

niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanmaması durumunda tarafların dinletmış oldukları tanık beyanları

ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dişında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar bu noktada göz önüne alınabilir.

imzalı ücret bordolarında hafta tatili ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak,

işçinin hafta tatili alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, hafta taili çalışmalarının

ispatı her türlü delille yapılabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız kalması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile

bordroda yazılı olanın dıflında hafta tatillerinde çalışmaların yazılı delille kanıtlanması gerekir. işçiye bordro imzalatılmadığı halde, hafta tatili

ücretlerini tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ihtirazı kayıt ileri

sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde hafta tatili çalışması yapıldığının

yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.

Hafta tatili çalışmalarının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir.

iş yerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan

tanıkların anlatımlarına değer verilemez.

4857 Sayılı iş Kanunu’nun 47. maddesinde, Kanunun kapsamında

işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen

günlerde çalişma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil

yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük

ücreti ödeneceği hükme bağlanmıştır.

Ulusal bayram ve genel tatillerde çalişıldığının ispatı konusunda işyeri

kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkişı gösteren belgeler, işyeri iç yazişmaları,

yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle

kanıtlanamaması durumunda, tarafların dinletmış oldukları tanık

beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dişında herkesçe bilinen

genel bazı vakıalar da bu noktada göze alınabilir.

Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili çalışmaları

nın tam olarak kanıtlanmadığı belirtilmış taktiri mahkemeye ait

olmak üzere ayda bir Pazar çalışması için hesaplama yapıldığı bildirilmıştir.

Yine tanık beyanlarına göre milli bayramlarda çalişma esasına göre genel

tatil ücreti hesaplanmıştır. Davalı S. inşaat ŞİRKETi vekili bilirkişi raporuna

itiraz dilekçesi ekinde davacının işe giriş ve çıkiş saatlerini gösteren kayıtları

sunmuştur. Mahkemece bu yönde bilirkişiden hesap raporu almaksızın

işyeri kayıtları değerlendirilmeden hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin

kabulü hatalı olmuştur. Eksik incelemeyle karar verilmesi hatalı olup

kararın bu yönden bozulması gerekmıştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı

BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,

25.05.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.