YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
E: 2007/9610 K: 2007/19487 T: 18.06.2007
İşe İade Davasından Doğan İşçilik Alacakları • Boşta Geçen Ücret Alacağından Ve İşe Başlatmama Tazminatından Asıl İşverenin De Sorumlu Bulunduğu*
(4857 SY m. 2/6)
Özet: Asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o iş yeriyle ilgili olarak; kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden alt işveren ile birlikte sorumludur. Bu nedenle işe Başlatmama tazminatıdan ve boşta geçen ücret alacağından alt işverenle birlikte asıl işveren de sorumludur.
Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davacı ve davalı P. Şirketi
avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konubulup düşünüldü:
KARAR
Davalı asıl işveren E.T. P. Y. AŞ ait A iş merkezinde diğer davalı alt işveren işçisi olarak ve güvenlik görevlisi olarak çalışan davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren aleyhine fazla mesai ücret alacaklarının ödenmesi üzerine sözlü olarak feshedildiğini, feshin geçerli nedene dayanmadığını
belirterek, feshin geçersizliğine ve işe iadeline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı E.T. P. Y. A.Ş şirket vekili, davacının diğer davalı şirket işçisi olduğunu davalıya husumet yöneltilmeyeceğim, şirketin M. Türk adına vekaleten işyerinde bu hizmeti yürüttüğünü, işe iade de muhatap olmadığı nı, diğer davalının işe Başlatabileceğini Başlatmama halinde ve gerekli ödemeleri yapmaması halinde işe Başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ccret alacağını ödemek zorunda kalabileceklerini, davacının sadakat borcun aykırı davrandığını, iş şartlarında esaslı değişiklik yapılmadan görev
yerinin değiştirildiğini ancak davacının kabul etmeyerek işyerini terk ettiğini, güven ilişkisini zedelemesi il değiştirilmesinin istendiğini, davacı- nın diğer davalı ile imzaladığı sözleşmede görev yer değişikliği yetkisinin
___________________________________________________
(*) Gönderen: Av. Cuma Arif DEMİR
işverene verildiğini, dava tarihinde bir fesih olmadığım savunurken diğer P. şirket vekili de, güvenlik elemanı olan davacının açmış olduğu alacak davası ile işveren aleyhine baskı oluşturduğunu, hakkını kötüye kullandığı nı, doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlar içine girdiğini, asıl işveren diğer davalının değiştirilmesini talep etmesi üzerine ihtiyaç olan yerde görevlendirildiğini, ancak davacının bu görev yerine gitmeyerek devamsı zlık yaptığını ve dava açtığını, işveren tarafından bir fesih (işlemi yapı lmadığını davanın reddi gerektiğini beyan etmiştir. Mahkemece, davalılar arasında asıl alt işveren ilişkisi olduğu kabul edilmekle birlikte, davalı asıl işveren E.T. P. Y. A Şirketine husumet öneltilemeyeceği, feshin haksız olduğu gerekçesi ile, Davalı E.T. P. Y. A Şirketi hakkındaki davanın husumetten reddine diğer davalı alt işveren hakkı ndaki davanın kabulü ile, feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE, işe Başlatılmaması halinde 4 aylık ücret tutarında tazminatın belirlenmesine karar verilmiştir. Karar davacı vekili tarafından, asıl işveren olan davalı E.T. P. Y. AŞ
hakkında husumetten red kararı verilmesi ile 6 yıldır aynı işyerinde çalı- şan ve dava açtığı için iş sözleşmesi feshedilen davacının işe Başlatmama tazminatının alt sınırdan belirlenmiş olması nedeni ile, davalı alt işveren tarafından ise cevap nedenleri ile temyiz edilmiştir. Dosya içeriğine göre, davacının güvenlik görevlisi olarak davalı E.T. P.Y. AŞ’ye ait A iş merkezinde diğer davalı alt işveren işçisi olarak çalıştı- ğı, güvenlik hizmetinin yardımcı iş niteliğinde olduğu ve davalılar arasında 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2/6 maddesi uyarınca asıl-ait işveren ilişkisi bulunduğu, davacının davalılar aleyhine fazla mesai ücret alacağının tahsili için dava açması üzerine iş sözleşmesinin 14.07.2006 tarihinde yainlı bildirim yapılmadan feshedildiği, feshin geçerli nedene dayanmadı- ğı anlaşılmaktadır. Mahkemece feshin geçersizliğine ve davalı alt işveren işyerine davacının işe iadesine karar verilmesi doysa içeriğine uygun olduğ undan davalı alt işverenin temyiz nedeni yerinde değildir.
Yukarda belirtilen madde uyarınca, alt asıl işveren ilişkisinde, asıl işveren alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işverenle birlikte sorumludur. Bu hüküm
gereği davalı asıl işveren, işe Başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücret alacağından davalı alt işverenle birlikte sorumludur. Bu nedenle asıl işveren olan davalı E. T. P. Y. AŞ hakkında husumetten red kararı verilmesi hatalıdır.
Ayrıca davacının davalı işverenler aleyhine işçilik alacakların davası açtığı için iş sözleşmesinin feshedildiği kabul edilmesine rağmen, işe Başlatmama tazminatının bu fesih nedenine göre alt sınırdan belirlenmesi doğru değildir. Zira Dairemiz uygulaması gereği, 4857 sayılı İş Kanunu'nun
21. maddesinde belirtilen işe Başlatmama tazminatının işçinin kıdemi ve fesih nedeni gibi olgular dikkate alınarak 4 ila 8 aylık yasal sınırları içinde takdir edilmesi gerekir. Fesih sebebine göre bu tazminatın 6 ay belirlenmesi yerinde olacaktır. 4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekillde karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1- Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Feshin GEÇERSİZLiĞİNE ve davacının P. KORUMA GÜVENLİK Hiz. AŞ işyerindeki İŞE İADESİNE,
3- Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe Başlatılmaması halinde davalıların müştereken ve müteselsilin sorumlu olmak kaydı ile ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 6 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4- Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer, haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilin tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5- Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6- Davacının yapmiş olduğu 64.20 YTL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalıların yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına.
7- Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 450 YTL ücreti vekaletin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
8- Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, kesin olarak, 18.06.2007 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
512 İSTANBUL BAROSU DERGİSİ • Cilt: 83 • Sayı: 1 • Yıl 2009