E: 2007/20-280 K: 2007/294 T: 23.05.2007

 

Tarafar arasındaki "Kadastro Tespitine İtiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Tunceli Kadastro Mahkemesince davanın kabulüne

dair verilen 02.06.2006 gün ve 2006/143 E., 2006/363 K. sayılı kararı n incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 20.

Huku k Dairesinin 13.11.2006 gün ve 2006/11554-15206 sayılı ilamı ile,

 

yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda;

mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalılar vekili

Huku k Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafarın karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Huku k

Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle

direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ: Davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden

dolayı HUMK’un 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 23.5.2007 gününde yapılan ikinci

görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.

Dava; Kadastro tespitine itirazdır.

Niza konusu taşınmaz Tunceli İli, Uzuntarla Köyü, 105 ada, 27 parsel olup, 3.751.04 m2’dir.

Taşınmazın bulunduğu bölgede daha önce orman kadastrosu yapılmamiştir. 1- Bir taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu yapılmiş, kesinleşmişse

taşınmazın orman olup olmadığı, orman tahdit tutanakları ile haritasına değer verilerek ve serbest orman mühendisi veya mühendisleri tarafından uygulanarak

belirlenir.

2- Somut olayda olduğu gibi, eğer taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu yapılmamışsa, o taşınmazın orman sayılan yerlerden olup olmadığı ya-

pılacak keşifte dinlenilecek serbest orman mühendisi veya mühendislerinin verecekleri rapor ile belirlenir. Bu rapora esas alınan hususlar memleket haritası,

amenajman planları ve en eski tarihli hava fotoğraşarıdır.

23.05.2006 tarihli Orman Yüksek Mühendisi Yrd.Doç.Dr. Arslan Okatan'ın  raporunda;

"Sonuç ve Kanaat Bölümünde;

Dava konusu 105 ada, 27 nolu parsel, 3116 sayılı Orman Yasasına göre "Orman Sayılan" yerlerdendir. 4785 Sayılı Yasaya göre devletleştirilen orman alam sürekli olarak yoğun bir bitki örtüsü tabakası ile kaplı bulundurulması gerekmektedir. Genel görünümü

itibariyle alanın toprak yapısı orman yetiştirmeye elverişli ve orman toprağı niteliği ndedir.

Dava konusu alan çevresindeki orman alanlarıyla tam bir bütünlük arz etmektedir.

Amenajman planı meşçere haritasında nizalı olan BBT-OT (Bozuk, Baltalık-Orman Toprağı) niteliğindeki alanlar içerisinde kalmaktadır.

Dava konusu alanın orman yetiştirmeye elverişli olması ve orman toprağı ile kaplı bulunması bu alanın eskiden beri ormanlık bir alan olduğunu ve orman sayı

lan yerlerden olduğunu göstermektedir.

Dava konusu alan ile çevresindeki orman toprağı ile kaplı olan ormanlık alanlar arasında herhangi bir ayırıcı unsur mevcut değildir.

Dava konusu parselin, 1/25000 ölçeğine dönüştürülen kadastro pafta krokisinin,

1/25000 ölçekli eski tarihli memleket haritası ve 1/25000 ölçekli amenajman

planı meşçere haritası üzerine yapılan çakıştırması sonucunda ortaya çıkan

yeri ve konumu belirlenerek işaretlenmiştir.

...Bunun için Küresel Konum Belirleme Sistemi alıcısından yararlanılmiştır...

parselin harita üzerindeki konumu hatasız olarak tespit edilmiştir. Parselin harita

üzerinde yer aldığı konum ve etrafına ilişkin değerlendirme ise, memleket haritası

nın sağ kenarında yer alan "İŞARETLER" bölümü dikkate alınarak yapılmiştı

r. Burada yeşil alanlara ilişkin olarak 9 adet sembolizasyon mevcuttur. Buna

göre dava konusu alan zeminde yeşil renk ile boyalı olup, yeşil zemin üzerinde ise

"Orman" ile sembolize edilen orman alanları içerisinde kaldığı tespit edilmiştir.

Yöreye ait hava fotoğraşarının stereoskop ile yapılan üç boyutlu incelemelerinde

alanın ormanlık alan niteliğinde olduğu tespit edilmiştir, denilmektedir. Bu bilirkişi

raporunun daha sonraki bölümlerinde, taşınmazın genelgörünümü hakkında

açıklamalarda bulunulmuştur.

Dava konusu alanın çevresi ile birlikte incelenmesi yapıldığında ormanlık

alanlar ile ayırıcı unsur olmadan bütünlük sağladığı ve alanın çok eski tarihlerde

ormandan açılarak elde edildiği tespit edilmiştir.

Dava konusu parselin eğim durumu ve Şziki yapısı dikkate alındığında tarım

yapmaya elverişli olduğu ancak, konumu dikkate alındığında, orman içi açıklık

durumunda olması dava konusu alanın orman sayılan yerlerden olduğunu ortaya

koymuştur.

Dava konusu nizalı parsel, 6831 sayılı Orman Yasasının 1. maddesine göre

yukarıda sayılan nedenlerde dikkate alınarak, gerekli değerlendirmeler yapıldı-

ğında "Orman Sayılan" alanlardan olduğu sonuç ve kanaatine varılmiştir, denilmektedir.

Orman Yüksek Mühendisinin bu raporu açık ve net olarak nizalı taşınmazın

orman olduğunu tespit eden rapordur. Bu raporun kendi içerisinde çelişik oldu-

ğunu söylemek mümkün değildir. Zira taşınmazın orman olup olmadığı konusunda

rapor verecektir. Gözlemini yazması onun taşınmazı tarım arazisi olduğunu

belirlediği anlamına gelmez. Zira Orman Yüksek Mühendisinin öyle bir görevi

yoktur. Bu tür beyanlarına da itibar edilemez. Zira aksi halde makine mühendisinin

inşaat alanında rapor vermesine benzer. Bu rapora çelişik denilemez. Değer

verilmez.

Orman mühendisi de kendi alanında rapor vermiş ve taşınmazın orman olduğ

unu belirlemiştir.

Ziraat Mühendisi Şükran Metin'in raporunda ise; taşınmazın tarım arazisi

vasfında olduğu bildirilmiş ve kazanım şartları dile getirilmiş, gözlemlerine yer verilmiştir.

Bu raporda kendi içerisinde doğrudur.

Orman mühendisi raporu ile ziraat mühendisi raporu arasında da çelişki

yoktur.

Her iki rapor kendi içerisinde tutarlıdır.

Bir taşınmazın önce orman olup olmadığı saptanacaktır (Ormansa ki, olayı-

mızda taşınmazın orman olduğu belirlenmiştir). O zaman taşınmazın zilyetlikte

kazanılması mümkün değildir. Yapılan zilyetlik, imar-ihya geçersizdir.

Eğer orman değilse; o zaman taşınmazın tarım arazisi yönü ve şartları üzerinde

durularak ziraat mühendisinin raporu devreye girecektir. Ve bu raporda

4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 713/1. maddesindeki ve 3402 sayılı Kadastro

Kanunu'nun 14 ve 17. maddelerindeki şartların mevcut olup olmadığı araştı-

rılacaktır.

Somut olayda yukarıda anlatılan nedenlerle Orman Yüksek Mühendisinin

raporu kendi içerisinde çelişkili olmadığı gibi, Orman Yüksek Mühendisi ile Ziraat

Mühendisi raporları arasında da çelişki yoktur.

Nizalı taşınmazın toprağı ile birlikte çok eski tarihlerden beri orman olduğu

belirlenmiştir. Araştırılacak başka bir yön yoktur. Orman sayılan taşınmazın zilyetlikle

kazanılması mümkün değildir. Özel Dairenin şimdiye kadarki tüm uygulaması

da bu yöndedir. Zaten aynı mahkemenin verdiği birçok kabul kararını da

bu sebeple onamiştir. Hatta aynı mahkemenin red ettiği bir kararı da orman diye

bozmuştur.

Somut olayın özellikleri itibariyle çoğunluğun araştırmaya yönelik bozma kararı

na katılmıyorum.

23.5.2006 tarihli Yrd. Doç. Dr. Arslan Oktan'ın (Orman Yüksek Mühendisi)

Bilirkişinin raporunda dava konusu yer, genel görünümü itibariyle toprak yapısı

orman yetiştirmeye elverişli ve orman toprağı niteliğinde olduğu,çevresindeki orman

alanlarıyla bir bütünlük arz ettiği, amenajman planı meşcere haritasında nizalı

alanın Bozuk Baltalık-Orman Toprağı) niteliğindeki ormanlık alanlar içinde

kaldığı, çevresindeki orman toprağı ile kaplı ormanlık alanlar arasında herhangi

bir ayırıcı unsur mevcut olmadığı belirtilmiştir.

Aynı raporda, dava konusu parselin eski tarihli ve 1/25.000 ölçekli memleket

haritası (Erzincan 43-d2) üzerindeki yerinin belirlenmesinde ve haritanın zemine

ablikasyonunda (küresel konum belirleme sistemi alıcısından) yararlanılması

sonucu, yeşil zemin üzerinde "orman" sembolize edilen orman alanları içerisinde

kaldığının tespit edildiği vurgulanmiştir.

Böylece tüm dosya içiriğinden dava konusu taşınmazın çevresinin orman

özelliği gösteren orman toprağı ile çevrili olması nedeniyle orman bütünlüğünü

bozmakta ve 6831 Sayılı Yasanın 17/2 maddesi kapsamında özel mülkiyete konu

olmayacak niteliktedir.

3402 Sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları Anayasa Mahkemesinin

1.6.1988 gün ve 31/13 E.K., 14.3.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.6.1989 gün ve

7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş olduğundan, bu yollarla ormandan yer

kazanılamayacağı, öncesi orman olan bir yerin üzerindeki bitki örtüsü yok edilmiş

olsa dahi, salt orman toprağının orman sayılan yer olduğu yönündeki kararları

dorultusunda mahalli mahkemece “dava konusu taşınmazın kadastro tespitinin

iptal edilerek orman niteliği ile Hazine adına tespit ve tapuya tesciline dair

direnme kararı”, doğru ve yerinde olduğundan ONANMALI'dır.