YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
E: 2007/18646 K: 2007/24476 T: 17.07.2007
İşyerinin Devrinde Sorumluluk Birlikte İstihdam 6 Günlük Hak Düşürücü Süre İşçi Ücretinde Değişiklik İşçinin Değişikliğe Rıza Göstermesi Ve Çalışmaya Devam Etmesi Durumu
Özet: Hizmet akdinin feshinden sonra bir İşyeri devri olması durumunda, devralan İşveren fesih tarihine kadar olan İşçilik hakları ndan devreden İşverenle birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur.
İşçinin birden fazla İşveren tarafından “birlikte istihdam edildiğinin” anlaşılması halinde İşçilik haklarından davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu kabul edilmelidir. İşçi ücretlerinin indirilmesinden sonra, İş Kanununun öngördüğü altı günlük hak düşümü süresi içinde açıkça karşı çıkmayarak çalışmasına devam eden İşçinin bu esaslı değİşikliği kabul etmİş sayılacağı ve artık ücret farkından doğan ücret talebinde bulunamayacağı kabul edilmelidir.
Taraflar arasındaki, izin, fazla mesai, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti, ücret farkı ve ikramiye alacaklarının ödetilmesı davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarı n faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilİşkin hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi Taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı lar avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek İşin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 17.7.2007 Salı günü tayin edilerek Taraflara çağrı kağıdı gönderilmİşti. Duruşma günü davalı-lar adına
avukat ile karşı taraf adına
avukat Fethiye geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesine göre İş mahkemelerinden verilen kararlara karşı 8 gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir. Mahkemece kısa karar usulüne uygun olarak 13.12.2006 tarihinde tefhim olunmuş ve davacı vekili karan 23.2.2007 tarihinde temyiz
etmİştir. 8 günlük temyiz süresi geçmİş olmakla ve İş Mahkemeleri Kanununda katılma yoluyla temyiz öngörülmediğinden davacı tarafın temyiz isteğinin süre aşımı sebebiyle REDDİNE,
2- Dava dilekçesinde davalılar olarak M. Life AŞ ile S. Turizm AŞ gösterilmİş, ancak her iki davalı arasındaki ilİşki açıklanmamıştır. Dosya içeriğine göre davacı 10.7.1995- 1.10.2003 tarihleri arasında davalılardan S. Turizm AŞ İşçisi olarak genel müdür sıfatıyla çalışmış ve emeklilik suretiyle İşyerinden ayrılmıştır. Bu defa 2.10.2003 tanhinde aynı yerde bu defa diğer davalı İşçisi olarak göreve başlamıştır. Bu aşamada İşyerinin davalılar arasında el değİştirip değİştirmediği, bir başka anlatımla İşyeri devri olup olmadığı dosya içeriğinden belirlenememektedir. Davalılar arasındaki ilİşki açıklığa kavuşturulmadan davaya konu İşçilik alacakları için müştereken ve müteselsılen karar verilmesi hatalı olmuştur. Öyle ki, fesihten sonra bir İşyeri devn olması durumunda 4857 sayı- lı İş Kanununun 6. maddesinin 3. fıkrası uyarınca devralan İşveren devir tarihinde doğmuş olan İşçilik alacaklarından devreden İşverenle birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur. Ancak devir tarihinden sonraki
İşçilik alacakları sebebiyle devreden İşverenin sorumlu olmayacağı açıktı r. Zira devir tarihinden sonra davacının davalılardan M. Life AŞ İşçisi olarak çalışmaya başlaması yeni bir İş sözleşmesi olarak değerlendirilebilecektir. Öte yandan, davalılar arasındaki birlikte istihdam olarak adlandırılabilecek bir ilİşkinin varlığı halinde davalıların müştereken müteselsilen
sorumlu olduğuna dair karar verilmelidir. Belirtilen yönlerden gerekli inceleme yapılarak gerektiği taktirde bilirkİşiden ek_ hesap raporu_alınmak suretiyle bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmİştir. 3- Davacı ücretlerinin 2001 yılından itibaren eksik ödendiğinden bahisle ücret farkı isteğinde bulunulmuş, mahkemece davacının emekli olduğu 1.10.2003 tarihine kadar olan dönem için bu ücret farkı hesaplatı- larak hüküm altına alınmıştır. Taraflar arasında ücreti belirleyen yazılı bir sözleşme bulunmamaktadır. Tanık beyanlarına göre 2001 yılında gerçekleşen ekonomik krize bağlı olarak İşyerinde delta operasyonu olarak
adlandırılan uygulama ile İşçi ücretlerinden 2002 yılı başından itibaren indirime gidilmİştir. İşyerinde çalışan tüm İşçilere aynı uygulama yapımlı ş ve davacı İşçi buna itiraz etmemıştır. Emekli olduğu tarihe kadar bu şekilde çalışmasını sürdürmüş ve ücretleri ihtirazı kayıtsız olarak ödenmİştir. Davacı tanıklarının bir kısmı ücretten yapılan kesintinin ilerde ödeneceğinin söylendiğini açıklamışlarsa da, bazı davacı tanıkları bu yönde bir bildirim yapılmadığını, sadece davacıya sözlü olarak iletildiğini duyduklarını belirtmİşlerdir. Davacının ücretinin indirilmesinin ardından aradaki farkın ilerde karşılanacağı konusunda yazılı bir delil de bulunmamaktadı r.
İşçi ücretlerinden indirimin, yapıldığı dönemde 1475 Sayılı Yasa yürürlükte olup, anılan yasa döneminde Dairemizin istikrar kazanmış olan uygulamasına göre İşçi 6 İş günü içinde açıkça karşı çıkmayarak çalışması nı sürdürmüş olmakla, bu esaslı değİşikliği kabul etmİş sayılmalıdır.
Böyle olunca davacının ücret farkı isteğinin reddi, gerekirken yazılı şekilde kabulü de hatalı olup bozmayı gerektirmıştır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 500 YTL duruşma avukatlık parası- nın karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,17.7.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.