(4721 S. K. m. 164, 169, 184)

1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre kadının temyiz itirazları yersizdir.

2-Kocanın temyizine gelince;

4722 sayılı kanunun 1.maddesi hükmü de dikkate alındığında olaya 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin uygulanması gerekir.

743 Sayılı Medeni Kanunun 132. (4721 S.TMK. 164) maddesine göre boşanmaya karar verilebilmesi için eşlerden birinin evlenmenin kendisine yüklediği görevleri ifa etmemek maksadıyla diğerini terk etmesi, terkten itibaren iki ay sonunda ihtar isteğinde bulunulması ve ihtarın tebliğinden sonra bir ay içinde de terkeden eşin.haklı bir sebep olmaksızın eve dönmemesinin sabit olması gerekir. ( 27.3.1957 gün 10/1 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı )

İhtar istek tarihinden önceki iki aylık süre içersinde evi terkeden eşin nafaka davası açması, mahkemenin de ayrı yaşamayı haklı görüp nafakaya hükmetmesi halinde terk nedeniyle boşanmaya karar verilemez.Koca 3.7.2001'de ihtar isteğinde bulunmuş, ihtar 18.07.2001'de kadına tebliği edilmiş ve 4.10.2001'de de boşanma davası açılmıştır.Kadın ihtar istek tarihinden dört ay öncesinde nafaka davası açmıştır.Nafaka davası iki aylık ayrı yaşama döneminden öncesine ait olup, terke dayalı boşanma davasına da etkisi yoktur.Söz edilen yasanın diğer şartları da oluşmuştur.Mahkemece boşanmaya karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir. ( HGK. 18.11.1998 gün ve 1998/2-824-820 sayılı kararı )

Sonuç: Temyiz edilen hükmün ikinci bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, kadının temyiz itirazlarının reddine, aşağıda yazılı harcın Hayriye'ye yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna temyiz peşin harcını yatıran Mahmut'a geri verilmesine 29.01.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.