Başarılı yönetmen Julian Schnabel’in yeni filmi Miral Filistinli yazar Rula Cebrail’in kitabı üzerine kurulu. Film İsrail devletinin kurulduğu 1948 yılından 1990’lı yıllara kadar geçen dönemde 4 Filistinli kadının hayatını anlatıyor. Filmde dört kadın aracılığıyla İsrail-Filistin çatışması irdeleniyor. Kadınların en gencinin adı Miral. Yahudi asıllı Amerikalı yönetmen Julian Schnabel, savaşa Filistinliler’in gözünden bakıyor. Bu durum Amerika’da yaşayan Yahudiler arasında tartışmaya yol açtı.
Hind el Hüseyni yüksek gelirli bir Filistinli. 1948 yılında Kudüs’te aileleri savaşta ölen Filistinli kızlar için okul açan Hüseyni filmde konu edilen dört kadından biri.
Miral dört kadın arasında en fazla öne çıkanı. 1980 ve 90’lı yıllarda Filistinliler’in İsrail’e karşı başlattığı ilk ayaklanma sırasında bu okulda okumuş.
Miral ayaklanmaya katılarak İsrail polisi tarafından tutuklanır.
Hapiste işkence görür.
Hikaye Rula Cebrail’in yarı otobiyografik kitabı üzerine kurulu. Cebrail filmin senaryosunu da hazırlamış. Miral için “İsrail’in Filistin üzerinde kurduğu baskının gerçek hikayelerinden biri” diyor:
“Konu olmuş bitmiş değil. Hala devam ediyor. Miral artık ben değilim çünkü ben ordan uzaklaştım ve kendime yeni bir hayat kurdum. Ancak orada hala bir sürü genç kız var. Bu kızlar her gün baskı görüyor, şiddete , ırkçılığa maruz kalıyor.”
1993’teki barış anlaşması bir umut doğurmuştu ancak bu umut da sona erdi.
İsrail hükümeti film hakkında yorum yapmadı. Ancak filmin galasının Birleşmiş Milletler’de yapılmasına karşı çıktı.
Bazı yahudi grupları filmin İsrail’i olumsuz bir havada yansıttığını söylüyor.
Julian Schnabel eleştirilerin kendisini ilgilendirmediğini belirtiyor.
Amerika’nın Sesi stüdyolarında ünlü pijamalarıyla yönetmen koltuğuna oturan Schnabel şöyle konuşuyor:
“Bu filme başlarken bu tür tepkiler alacağımı biliyordum. Çünkü Amerika’da yahudi asıllı bir yönetmen tarafından bu zamana kadar Filistinliler’in bakış açısını anlatan bir film yapılmadı. Amerika’daki Yahudi toplumu ile İsrail arasında bir diyalog başlaması gerekiyor. Çünkü bu sorunu çözmemiz lazım.”
Schnabel filmin yahudi Amerikalılar arasında tartışma yarattığını kabul ederken Filistinli ve İsrailliler’in ortak bir korkuları olduğunu söylüyor:
“Hiçbiri çocuklarının günün sonunda okuldan eve sağ geleceğinden emin olamıyor. Terörist saldırı mı olacak, bir asker bir çocuğu mu vuracak kimse bilmiyor.”
Schnabel’in sinematografisi övgüye değer. Karakterler Filistin toplumunun faklı kesimlerini temsil ediyor. Pasif olanlar, militanlar, zenginler ve yolsuzlar resmediliyor.
Ancak diyaloglar çok basit ve karakter gelişimi yeterli değil.
Film 1993 Oslo Barış anlaşmasının imzalanmasıyla sona eriyor.
Hind el Hüseyni filmde Miral’e bir Filistin devleti göreceğini tahmin etmediğini söylüyor.
Schnabel devam eden çatışmanın filmi daha da zamana uygun hale getirdiğini belirtiyor:
“‘Ötekini’ anlamamız gerekiyor. Bu filmi ötekinin gözünden yapmamın nedeni de buydu.”
Yönetmen, Mısır ve Tunus’ta halkın nasıl barışçı yollardan ayaklandığını hatırlatırken filmin Filistin ve İsrail arasında bir diyalog başlatmasını umuyor.
Orijinal haber kaynağı için; VOA News: Haberler