Av.Tayfun Eyilik
16-01-2008, 10:08:54
1 - 1475 sayılı Yasanın yürürlükte olduğu dönemde; Yargıtay'ın istikrar kazanmış uygulamasına göre haftalık 45 saati aşan çalışmanın fazla çalışma süresi olarak kabulünün gerekmesi karşısında, davacının, 10 gün ve günde 14 saat çalıştığı kabul edilerek, bu çalışma devresinin ilk 7 günlük kısmında 45 saati aşan ( 14 saatx7gün=98 saat, 98 saat-45 saat=53 saat ) sürelerde fazla çalışma yapıldığının çalışma devresinin ikinci haftasına sarkan 3 günlük kısmında ise ( 14 saatx3gün = 42 saat çalışıldığından ) fazla çalışmanın olmadığının kabulü gerekmektedir.
2- 4857 sayılı Yasa döneminde günlük 11 saate kadarki çalışmalar yönünden örtülü bir denkleştirmenin varlığı kabul edileceğinden, denkleştirmeye esas günlük 11 saati aşan süreler yönünden ( 14 saat - 11 saat = 3 saat, 10 günx3saat = 30 saat ) fazla çalışmanın varlığı kabul edilmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 21.3.2007 gün ve 2007/9-150-160, 21.3.2007 gün ve 2007/9-174-164 sayılı bozma kararlarında da aynı ilkeler benimsenmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU E. 2007/9-582 K. 2007/557 T. 18.7.2007
2- 4857 sayılı Yasa döneminde günlük 11 saate kadarki çalışmalar yönünden örtülü bir denkleştirmenin varlığı kabul edileceğinden, denkleştirmeye esas günlük 11 saati aşan süreler yönünden ( 14 saat - 11 saat = 3 saat, 10 günx3saat = 30 saat ) fazla çalışmanın varlığı kabul edilmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 21.3.2007 gün ve 2007/9-150-160, 21.3.2007 gün ve 2007/9-174-164 sayılı bozma kararlarında da aynı ilkeler benimsenmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU E. 2007/9-582 K. 2007/557 T. 18.7.2007