Merhaba,

Biraz uzun yazıcam şimdiden kusuruma bakmayın. Evlenmeden önce eşimle liseden tanışıklığımız ve uzunca bir süre de flört dönemimiz oldu. İkimizi tanıyan karakterlerimizi bilen herkesin 'sakın evlenme, sen sessiz saf birisin bu kız seni harcar, evlenirsen Allah yardımcın olsun' laflarına aldırmadan aşk gözümü kör etmiş ki 8 ay önce evlendik. Eşim genel yapı itibariyle asabi ve geçinmesi zor birisi. Bunu biliyordum ancak bana karşı tavırları hep başkalarına olandan farklı olmuştu. Evlendikten sonra ise tersine döndüğünü söyleyebilirim.

Ben öğretmenim, eşimin ise Ankara'da kendine ait iş yeri var ve annesiyle beraber çalışıyorlar. Nikah yapıp, ben eş durumundan Çorum'dan Ankara'ya tayin istedim eşimin hem işyerine hem de ailesine (annesiyle babası boşanmış iki erkek kardeşiyle beraber yaşıyorlardı) yakın yerden ev tutup yerleştik. Benim kendi ailem Niğde'de yaşıyor. Düğünün ardından eşim ve kayınvalidem sürekli 'Düğünde şu eksik oldu bu eksik oldu, takı az takıldı, salon iyi değildi vs.' -ki bence normal eksiksiz bir düğün oldu- diye bana ve aileme yüklenmeye başladılar. Daha sonra bu özellikle anneme karşı 'sen bu evliliği hiç istemedin, bozulması için sürekli oğlunu dolduruyorsun' şeklinde bir antipatiye dönüştü. Ben böyle bir durumun olmadığını annemin bizim mutluluğumuzdan başka bir isteği olmadığını bazen yumuşak bazen sert dillerle ifade ettim. Bunun dışında eşimle evlenmeden önce konuşup kararlaştırdığımız iş ve aile düzeni ile ilgili problemler (eşimin işten geç gelmesi, eve yeterince vakit ve özen göstermemesi, evdeki her muhabbetin sürekli annesine aktarılması, eve maddi katkıda bulunmaması vs.) tartışmalara yol açmaya başladı. Bunlara zamanla düzelir gözüyle bakarken asıl sorun eşimin her olaydan sonra ben annemin yanına -dükkan veya evi- gidiyorum diyerek çekip gitmesiydi. Defalarca bundan rahatsız olduğumu hem kendisine hem kayınvalideme ilettim ama sonuç değişmedi.

Daha sonra eşimin hamile olduğunu öğrendik ve sevindik. Ancak hamileliği oldukça ağır geçiyor bulantı, kokuya hassasiyet... Bu her hamilelikte oluyor ancak eşim iki aydan fazladır yatalak hasta gibi yatıyor, doktorlarının durumunu kabullen, işine başla, hayatına devam et tavsiyelerine rağmen yatakta kalmayı tercih etti. Ben yetişemediğim için biz de kendisinin de isteğiyle yardımcı olması için ayağa kalkana kadar annemi memleketten çağırdık. Düğün sonrası yaşanan muhabbetler tekrarlanmaya başladı ve sürekli eşim ve kayınvalidemin annemi şikayetlerini dinlemeye başladım (Yaptığı yemeği, temizliği, konuşmalarını, yemesini içmesini...). Annemin yaptığı her şey eleştiriliyordu ben de kadının iyi niyetli olduğunu ama tabi ki bizim düzenimizden farklı olabileceğini kendisi iyileşene kadar idare etmesi gerektiğini söyleyip durdum. Hamilelik dolayısıyla sürekli eşime toleranslı davrandık ne isterse yerine getirmeye çalıştık ama o sürekli şikayet etmeyi bağırıp çağırmayı, hayatı bize zehir etmeyi sürdürdü.

Kokuya hassasiyetinden dolayı uzunca süre evde yemek pişmedi, kayınvalidemin yapıp gönderdiği veya dışarıdan söylediğimiz yemeklerle idare etmeye çalıştık. Ancak eşim dükkana veya annesinin evine gittiğimizde gösterdiği hoşgörüyü kendi evimizde göstermemeye sürekli bizi suçlamaya başladı. Hamileliğinin üç ayını doldurduğu bir gün annem evde (mutfak kapısını kapatıp, balkon kapısı ve aspiratör açık halde) yemek pişirmişti eşim farkedince her zamanki asabiyetiyle 'ben gidiyorum, analı oğullu bana kasten yapıyorsunuz, alın yemeğinizi yiyin ş...ler, adiler vs.' hakaretlere başlayınca ben de sinirlenerek üzerine yürüdüm o bana ben ona birkaç kez vurduk (O bana tekme tokat saldırdı ancak ben ona sadece tokat attım). Bunun üzerine annesi ve kardeşi eve geldiler sen benim kızımı nasıl döversin bu iş burda biter zabıt tutturup sizi boşatacağım diyerek eşimi alıp gittiler. Doktorundan düşük riski olduğuna dair bir rapor alıp karakola şikayette bulunmuşlar ve ben de karşılık darp raporuyla şikayette bulundum.

Aynı günün akşamı eşimin kardeşleri evime gelerek beni darp ettiler, küfürler ederek şikayet etmemem ve ertesi gün annemle beraber evden ayrılmam konusunda tehdit edip gittiler. Ben de karakola gidip kayınbiraderlerim hakkında da şikayette bulundum. Ben karakolda iken eşim ve kayınvalidem eve gitmişler annem kapıyı açmayıp polislerin gelmesini beklemiş, polisler de varken eşim iki kere anneme saldırmış, sürekli hakaretler etmiş ve evden kovmuş. Gidecek yeri olmadığı için polisler de annemi karakola getirmişler. Şu anda birkaç gündür eşimle görüşmüyoruz.

Sorularıma gelince:

- Muhakkak ki tek taraflı anlattım ama sizce mağdur kim?
- Ben veya eşim boşanma davası açtığımızda hamile olması onu mazlum gösteriyor fakat tek kusurlu ben miyim?
- Eşimin düşük yapması veya yapmaması durumunda davanın seyri ne olabilir? (Eşimin de anneme karşı saldırgan tavırları çocuğun düşmesine etki etmişse ispat edebilir miyim?)
- Eşimle irtibat kuramıyorum evin anahtarı da bende yok, evdeki kişisel eşyalarımı almak için nasıl bir yol izlemeliyim?
- Kardeşleri hakkında nasıl bir tutum sergilemeliyim, nasıl bir dava açabilirim?
- Olası bir tazminat ve nafaka hakkında bilgi verebilir misiniz?

Sabırla okuduğunuz ve cevaplarınız için teşekkür ederim...