Emekli Hakim ALPER KÜRÜK ŞİİRLERİ

[ALPER KÜRÜK]

ANZAK'TA,ŞAFAK...

ÇANAKKALE GELİBOLU Yarımadası
Birinci Dünya Savaşı sırası
25.Nisan.1915 sabahında
Şafak söküyor ARIBURNU ANZAK KOYU'nda
Şimdi şehitler uyuyor koynunda...

57.TÜRK ALAYI
Siperde CONKBAYIRI'nda
Tümü şehit çarpışma sonunda...

Yeni Zelanda'lı,Avustralya'lı
ANZAK ASKERLERİ
Kumsala çıkarmada...

MEHMETÇİKLER sabırsız bekler
Komutandan emir gelmeyi...
Geldi emir erata yayılmalı
Çünkü Komutan MUSTAFA KEMAL der :
"SİZE TAARRUZU DEĞİL
EMREDİYORUM ÖLMEYİ..."

Gök gürlemesi değil
Toplardı tepelerde patlayan,
Bu kızıllık
Rengindendi akan kan...

Şafak söktü,düşman söküldü
ANZAK KOYU'nda ilk kez denize döküldü...

ANAFARTALAR'da Yarımada GELİBOLU'da
Tam sekiz ay canlardı gece-gündüz çarpışan
57.TÜRK ALAYININ HEPSİ ŞEHİT...
Hepsi unutulmaz kahraman
Çünkü TÜRK'ündü VATAN...
Niye ta buralara gelmişti düşman?
Binlerce,on binlerce MEHMETÇİĞİM şehit düştü
Bir o kadar yabancı gençler de ölmüştü...
ATATÜRK seslendi yabancı analara
"Artık ağlamayın siz onlara
Toprağımızda kan akıtıp canlarını veren yiğitler
İster TÜRK olsun ister YABANCI ASKER
Unutulmaz evlâdımızdır onlarla bizim ŞEHİTLER..."
O canlardan oluştu GELİBOLU GÜLİSTANI
Böyle yazıldı "ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DESTANI"...

Nice nice şafaklar söktü yine sökecek yıllardır
Torunları gelir kutsar
Şafak töreniyle,Şafak âyiniyle...
Şimdi kaynaşmakta kaç zamandır
Ölümün kutsalında
Ölümün tutkalında
Ev sahibi torunlar...
Konuk torunlar...
El ele tutuştu kalmaz artık sorunlar...
Şimdi bir ağızdan haykırıyor onlar
Sanki bu sesleniş ATATÜRK'ün diliyle
Tüm dünyaya veriliyor aynı mesaj
ANZAK ŞAFAK TÖRENİYLE,ŞAFAK AYİNİYLE:
"YURTTA BARIŞ,CİHANDA BARIŞ..."

Ne bir avuç başka toprakta gözümüz var,
Ne de toprağımızdan veririz
Tek bir çakıl,ne bir karış...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

CİCİ ANNE...( YENİ ANAYASANIN GETİRECEKLERİ...)

Dokuz yüz seksen iki...Evlendi de babamız
ANAYASA isimli kadındı öz anamız...

Yirmi sekiz yıl bizi gözeterek büyüttü,
Dikenler temizleyip düz yollarda yürüttü...

Evlat bu...anasını sağdan,soldan budadı
Sözüm ona AVRUPA BİRLİĞİ'ne adadı...

Fedakârlık kâr etmez...Ana can verse yetmez...
Öz ananın yerine cici gelse fark etmez...

Diye düş kuranların cici annesi olsun,
Öz kıymeti bilmeyen cici anneden bulsun...

Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

İSTANBUL'A PLATONİK ÂŞIĞINDAN...

İki yaka arası BOĞAZ koca bir nehir
İSTANBUL sevgilere yaratılmış bir şehir...

Evreni gözetleyen gözler YEDİ TEPE'si
Gün batımı,HALİÇ'te aşk sunan altın tepsi...

BOĞAZİÇİ'nde mavi su değil sevgi akan
Sevenlerin gönlünde buruk izler bırakan...

İSTANBUL her semtiyle âşıka şifa yurdu
Geçmişte KÂĞITHANE,GÖKSU şifa olurdu...

İSTANBUL,ey İSTANBUL güzelsin en güzelden
Güzellikte ebede bir akış bu ezelden...

Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERLERİ YAKAR...

Ateş düştüğü yerleri yakar...
Yanmayan ateşe donuk bakar...
Üzgünüm o yiğide,şehide
Ne yazık! Ölümü kanıksama var...
Ateş düştüğü yerleri yakar...

Ateşsen yakarsın cürmün kadar
Diye söyleyen dile âczi kâr...
Üzüntüm çoğalıyor gitgide
Yazık! Akan kanlar,ölen canlar...
Ateş düştüğü yerleri yakar...

Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

AF ET...

Kusurlar ki insanı insandan ırak eder
Günahlar ki insana din,imânı bırak der...

Kusur görmezlik olmaz,kusuruyla kabul et
Kabule engel olan duyulan kin ve nefret...

Kusursuz dost,arkadaş arama bulamazsın
Bir ömür yalnız kalır asla kurtulamazsın...

Yarı olgun meyvanın tümünü yemek gerek
Hammı da hazmedilir böyle farketmeyerek...

Kusurlar ve günahlar insanlar için âfet
YARADAN af ediyor sen haydi haydi af et..

Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

TAŞERONLAR...


Yüce TANRI'M !..AZRAİL görevini yapmıyor
Taşeronlara vermiş...sırt üstünde yatıyor...

İçlerinde baş olmuş nice taşeronlar var
İnsaniyet onları her an lânetle anar...

HİTLER,MUSOLONİ'ydi,STALİN,SADDAM idi...
Kütleleri yok etti,kendi başını yedi...

Azrail taşeronu bitmedi,bitmeyecek...
Yandaşlarla beraber nice BUSH'lar gelecek...

Tarihten NEMRUT,NERON,PAPA,HUMEYNİ geçti...
AZRAİL bir zamanlar taşeron diye seçti...

Haksızlığa HALK için vardı karşı koyanlar...
ATATÜRK başta gelir,İKBAL'ler,GANDHİ'ler var...

Canı YARADAN verir,vekil AZRAİL alır
Gün gelir taşeronlar eli boş,işsiz kalır...

AZRAİL TAŞERONU son buluncaya kadar
Sayısız türeyecek HALKINI KURTARANLAR...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

YAZ SEVİNCİ HIDIRELLEZ...


Tut ki gül ağacıyım dallarıma sevenler
Niyet edip ipleri bağlasın güzel elller...

Altıma kimi evsiz maket evcikler yapsın,
Kimi isteklerini umuduyla bıraksın...

Bir yıl boyu ümitle HIZIR gelecek diye
Sabır ile beklesin böylece bîteviye...

Yaprağım,güllerim ve umut açar, yeşerir
Umutlar ki insana yaşam sevinci verir...

Her yılda altı mayıs ' HIDIRELLEZ ' anılır
Gerçekle varılmayana umutla varılır...

HIZIR ile İLYAS 'ın o gün kavuşma günü
TANRI 'm arkada koma kullarının gözünü...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

EMANET EHLİNİNDİR...

Çekilen bunca eza, bu kadar cefa niye?
Gönderildik dünyaya olgunlaşalım diye…

Kimimiz olgunluktan çatır çatır çatladı,
Kimi kelekliğini her demede ispatladı…

Kendini idareden aciz kalınca insan
Medet umdu şeyhlerden, kıraldan, padişahtan…

En güzel zannı ile demokrasiyi buldu
Buluşu ferahlattı… Zannetti ki kurtuldu…

Demokrasi güzel de uygun işletilirse…
Tehlike! Halk başına istenmeyen gelirse…

Pişman olur, yanarsın dünyaya geldiğine…
Demokrasi adına kime oy verdiğine…

İdareni akılla vermez isen ehline
İradeni teslim et cellât’ının eline…

ALLAH’IM KİTABINDA uyarıp emrediyor
“Kullarım, emaneti ehline verin…”Diyor…

Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

ANALARA...

Pay etti bakmasını,
Pay etti lokmasını,
Sevgisini pay etti çocuklarına
Bana,sana, ona
Kendisi hep kaldı sona...

Herkes uykudayken hamur yoğurdu,
Belki yarı aç,yarı tok gezdi
Ama çocuklarını hep doyurdu...
Gün geldi canından bezdi
Yaşadı kendine değil çocuklarına...
Tüylerine halel gelsin istemezdi...

Doğurdu,doğurdu
Yetişdirdi insan
Gazi,şehit asker yetiştirdi VATANA...
Sana sevgiler ey can...
Saygılar ey can sana...
Yazıklar olsun seni ağlatana...
Fânide kaçıp kurtulsan
Bâkide iki el yapışır yakana...
O ellerin sahibi
Ana...

Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

ÇERÇEVEDEKİ FOTOĞRAF...

Resimler çekilir,
Çektirilir resimler
Albümlerle mâziye girer...

Bir daha gelmeyecek o anlar
Bebekliğim, çocukluğum, gençliğim...
Yaşayanım,ölmüşüm
Çerçevelendiler...

Kimi köşesinden yırtık,
Kimi sararmış,
Zaman içinde eskidiler...

Görenler şaşkın,
Eski hâlimi bilmeyenler
Bu sen miydin? dediler...

Alper Kürük