Emekli Hakim ALPER KÜRÜK ŞİİRLERİ

[ALPER KÜRÜK]

AŞK YOLUNDA ROMANTİZM


Uzanıp ellerimle topladım yıldızları
Parke taşı yerine döşedim aşk yoluna...
Gönüllü bekçi diktim erkeklerle kızları
Göz kamaştıran yolun hem sağına, soluna.

Yıldızlar ışığını senden alıyor artık
O ışıklar bu yolda yanar - döner parlıyor,
Aşk uğruna Ay 'ı da böyle yalnız bıraktık
İnsanlar belki Ay ' dan beddualar alıyor...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

ÖZLEM


Bir sokuluşun vardı
Anayı arar gibi,
Bir dokunuşun vardı
Sevgili sarar gibi,
Şevkate ve sevgiye
Muhtaçtın anlaşılan,
Bir de öpüşün vardı
Yarayı sarar gibi...

Bir kıvrılışın vardı
İbadet yapar gibi,
Bir kırılışın vardı
Kabahat yapar gibi,
Boyun sıra günaha
Girmiştin anlaşılan
Bir diz çöküşün vardı
Tanrı'ya tapar gibi...

Alper kürük

[ALPER KÜRÜK]

ÇİKOLATA YİYEN BEBEK...


Yediğini ağzına ve yüzüne sen ey küçük
Yiyorum zannı ile hep bulaştırıyorsun,
Yanağında dudaklık yer açıp bir öpücük
Kondurunca bu işe kendin de şaşıyorsun...

Dileğim büyüyünce yine bulaştırmazsın
Hayatı bu yediğin çikolata misâli,
Şimdi daha küçücük,sevimli,yaramazsın...
Yarın gözlerde hâyâl bu görüntünün hâli...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

AYRILIK -1-

Dizim dizim dizildi gözümde yaşlar
Boğum boğum boğuldu boğazda hıçkırık
İşte böyle başladı bizim ayrılık.

Gün yeni doğuyordu
Günü batıyordu tatlı hayatımızın
En acısıydı bu ânımızın.

Son öpüşe hazırlandık ikimiz de
İlk defa birbirinden utandı dudaklarımız
Bir soldu,bir güldü,bir ateşti yanaklarımız
Ve zangır zangır titredi ayaklarımız.

Öpüşün tadını unutturdu bize
Hasretin ağzımızı buran acılığı
Ondandır sevmiyorum ben ayrılığı.

Ölümden bir andı yaşadığım
Bir mendilli el uzandı pencereden
Oydu giden bendim burada ölen.

Dizim dizim dizildi gözümde yaşlar
Boğum boğum boğuldu boğazda hıçkırık,
Bir düdük öttü öylesine yanık
Ve böyle başladı bizim ayrılık...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

SEVGİLİLER GÜNÜNE


Sevgi bir güne sığmaz
Ona gün kesmek niye?
Bir On Dört Şubat mıdır
Sevenlere hediye?

Nice On Dört Şubatlar
Gelip de geçer gider,
Şubatta bir hikmet var
Ömrü de kısa sürer.

Sevmeyi bilmeyenin
On Dört Şubat neyine?
Bu günü bekleyenin
İnanmam sevdiğine...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

SEVGİLİLER GÜNÜNÜN GERÇEK SEVENLERİNE...


Sevmek yakar sevilmek ferahlatır
İnsan oğlu her zorluğu atlatır.

Sevgide sadakat,sevgide hatır
Aşkın hassaslığını hatırlatır.

Sevgiler büyük hedef zor varılır
Ancak yola çıkmakla yol alınır...

Seviyorum demekle sevgi olmaz
Sevgi arayan bu yolda yorulmaz.

Sevmeden seviyorum diyen dil yanar
Sevmek inanç dil zikr eder,kâlp anar...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

EL ÜSTÜNDE SEVGİ TAŞIMAK...

Eller kenetlenerek
Bileğimizden tutup,
Sevgi taşımak gerek
Aramızda oturtup...

Taşınan en hafif yük
Öylesine de güzel...
Öylesine de büyük...
Taşıyamaz tek bir el.

Sevgi bizi bekliyor
Başkaca ne beklersin?
Beni taşıyın diyor
Eller kelepçelensin...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

SEVGİLİLER GÜNÜ


Bu nihayet bir güldür
Kuruyup hem solacak,
Sevgim sana ödüldür
Boşaldıkça dolacak...

Bu çiçektir şiirim
Canda yetiştirdiğim,
Sevgililer gününde
Kalpten kesip verdiğim.

Yıl,üç yüz altmış beş gün
Sevgimiz hep hayatta,
Sevgililer günüymüş
Kutla On Dört Şubatta.

Bize yetmez bir tek gün
Gerekir yıllar hatta,
Sevgimiz bir ömürmüş
Kutla ki her gün kutla...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

İLK ADIM,TEK SEVGİ...


İşte yüreklerimiz...değiş-tokuş edersek
Sen kârlı çıkacaksın kâlbim seninle dolu...
İlk adımı atarak yola başlasak dersek
Birlik adımlar ile kısalır hayat yolu...

Değiştiğin gönlünü kendime benzetirim
Boş yerini bırakmam doldururum seninle...
Notası hep sen olan besteyle bezetirim
Koy başını kâlbime kendi şarkını dinle...

Gün gelip tek çarpacak kâlplerimizden biri,
Biri benim içinse biri sen-ben yerine,
İkiden biri yokluk,ayrılıktır diğeri,
Yeminimiz var bizim tek sevgi üzerine...


Alper Kürük

[ALPER KÜRÜK]

CEMRELER

Kasımın yüz beşinde art ardına cemreler
Hava, su ve toprağa düşmekte birer birer.

Önce semaya düşüp ısındırır havayı
Sırasıyla suları ve de en son karayı.

Isındıkça canlanır kuş, balık, bitki, böcek
Canlansın ki bahar, yaz mevsimleri gelecek.

Bir de cemre düşseydi şu buz tutmuş aşklara
Isınan gönüllerde şifa bulurdu yara...

Aşkın koru kanlara düşünce kaynar kanlar
Kanatsız kuşa benzer sevilince insanlar...

Ta doğuştan gönlüne cemre düşenlerdenim
TANRI yaratığına bitmez sevgim var benim...


Alper Kürük