Benzer bir sorum var. Karım akıl hastası. İlk atağı evliliğimizden önce olmuş. Bana bunu anlattığı zaman son derece sağlıklıydı ve ben de onu ciddiye almadım, hatta şaka yaptığını düşündüm. Sürekli ilaç kullanmasının nedenini dahi anlayamıyordum.

11 yıldır evliyiz. 8 ve 9 yaşlarında iki çocuk sahibiyiz. Küçük çocuğum 3 yaşındayken birlikte ilk atağını geçirdi ve o günden bu güne yani 6 yılı aşkın bir zamandır kendini toparlayamadı. Evliliğimiz çekilmez bir hal aldı. Aynı evdeyiz ama birbirimizi görmekten dahi kaçınıyoruz.

Gün boyunca hiç bir şey yapmıyor, sadece kendi kendine konuşuyor. Saldırgan tavrı nedeniyle uzak durmaya çalışıyoruz. Çocukları da uzak tutmaya gayret ediyorum.

Çok detaya giremeyeceğim ama bütün bu kısa bilgileri çekilmez bir hayat yaşadığımı anlamanız için yazdım. Boşanmak için tek engel çocuklar. Boşanma davası açmak için ondan uzaklaşmam; en azından evden ayrılmam gerektiğini düşünüyorum ama çocuklara zarar vermesi endişesi yüzünden evden ayrılamıyorum.

Öğrenmek istediğim, yasalarda akıl hastalığı durumunda boşanmayı ve çocukların vasiyetini almayı kolaylaştırıcı bir husus var mı? Bu süreci kısa bir zaman diliminde tamamlamak zorunda olduğumu hissediyorum. Yani uzaklaş, dava aç, kazan ve çocukları al şeklinde dört adım gerçekleştirmek zorundayım.

Bu zorunluluğu burada anlatamayacağım ama bana neler yapılabileceği hakkında bilgi verebilirseniz çok sevinirim.

teşekkürler..