Ada sahibi olmak ya da ada olmak

[romantic]

Tanınmış gezgin Thomas Cook, bir arastırma gezisi sırasında Atlas Okyanusu'nun ıssız bir yerinde, çığlıklar atan milyonlarca kuşun havada daireler çizerek uçtuğunu görmüş. Kulakları sağır edecek denli yüksek sesle çığlıklar atan kuşların kimileri yoruldukça, kendilerini okyanusun dev dalgaları arasına atıyorlarmış. Onlar bu hareketleriyle yaşamlarına son veriyorlar, kendilerini okyanusun dalgalarına bırakırken, çaresizlikten ölüme teslim oluyorlarmış.

Bu olaya yalnızca Thomas Cook değil, o bölgede ki balıkçılarda yıllarca tanık olmuşlar. Kuş bilimcileri ise, yaptıkları araştırmalarda göçmen kuşların farklı yönlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfetmişler, fakat onların, birbirleri peşi sıra kendilerini ölümün kucağına atmalarının nedenini bir türlü çözememişler.

Gerçek, geçtiğimiz yüzyılın ortalarında anlaşılmış. Bu trajik olayın yaşandığı yerde bir zamanlar bir ada varmış. Göçmen kuşların göç yolu üzerinde bulunan bu ada, bir deprem sonunda, okyanusa gömülmüş. İnsanların, yok olduğunun bile farkına varamadıkları ada, göç yollarının ortasında kuşlar için vazgeçilmez "dinlenme" durağıymış. Kuşlar binlerce yıllık kalıtımsal alışkanlıklarıyla adanın yerini bilmekteymiş ve yıpratıcı, uzun yolculuklarının ortasında, biraz dinlenebilmek ve toparlanabilmek için, yine binlerce yıllık kalıtımsal güdüleriyle, okyanusun ortasındaki adaya geliyorlarmış ama... Olması gereken yerde adayıbulamayınca, yorgunluktan bitkin bedenlerini çığlık çığlığa okyanusun sularına bırakmak zorunda kalıyorlarmış.

Söz kendini toparlamaktan açılmışken. Sizin hiç "kendinizi toparlayacağınız" bir adanız oldumu? Yaşamın uzun göç yollarında acaba,
sizinde bir yudum taze soluk alabileceğiniz, yolunuzun kalan bölümüne dinç olarak devam etmenizi sağlayabileceğiniz bir adaya sahip olabildiniz mi? Birgün yerinde bulamadığınızda ise, ona illede ulaşmak ve sığınmak için başınız dönercesine, dengeniz bozulurcasına çırpınıp kanat çırptığınız bir ada aradınızmı yaşamınızda kendinize?

Herseyi sınırsızca paylaşabildiğiniz bir dost, yola birlikte çıkacak denli güven duyduğunuz bir arkadaş, size her zaman huzur verecek bir eş, ulaşmak için yıllardır uğraş verdiğiniz bir amaç edinebildiniz mi? Şöyle daha bir iyi bakın çevrenize... Size gelen, size sığınan...Sizin gittiğiniz, sizin sığındıgınız...Sizin bulduğunuz dostlarınızı bir düşünüverin. Sonra da bir gerçeği görüverin gözlerinizle: Sizin durup , soluklandığınız ve kendinizi toparlayabildiğiniz kaç adanız var çevrenizde ve... Durup, sığınmak ve
kendilerini toparlayabilmek gereksinimi duyan kaç dostunuz için siz bir adasınız?

[eftal_efe]

Eskiden, coğrafi keşifler döneminde, dünya haritaları çizilirken, İspanyol denizciler sevgililerine birer ada çizer ve hediye ederlermiş. Bir gün Cristof Colomb denizdeyken gemisinde su kalmamış ve açmışlar haritada en yakın adayı aramışlar. Yakınlarda bir ada görmüş ve yardımcılarına sanırım buradan su alabiliriz demiş. Yardımcılarından biri utanarak. "Efendim" demiş. "Orada öyle bir ada olduğunu sanmıyorum muhtemelen bir İspanyol denizci tarafından sevgilisine armağan edilmiştir".
Bunu okuduğumda acaba dedim sevgilinden hediye olarak bir ada almak nası birşey? Şimdi ada olmak mı daha keyifli, ada sahibi olmak mı???