"İdam, masaya yatırılmalı" görüşünün, imza edilen sözleşmeler icabı uygulama alanının olmadığı malum. Doğrusu cezanın bir caydırıcılığının olmadığı da milyonlarca kez test edilmiş, onaylanmıştır. Esas olanın temel kültür harcına dair sıkıntı noktalarının ele alınmasının daha ayakları yere oturur bir görüş olabileceği kanısındayım. En basitinden şarkı ve türkülerde on-onbeş yaş arası çocuklara yönelik cinsel eğilimlerin ifade edildiği bir gerçeklik iken, bunu sahiplenerek "kültürümüz, örfümüz" adı altında koruyan ve hatta TRT gibi devlet televizyon ve radyolarında hala bu türküleri yayımlayabilen bir HUKUK devletinde her söz ve kanaat boştur ve ikiyüzlülüktür.


*

Anayasal düzeni yıkmaya çalışmak gibi spesifik bir suç vardı ya; bunu en çok en dibindekiler yapar.

Örneğin bir polisin, bir zanlıyı yere yatırıp, "ulan bunu nasıl olsa iki günde salacaklardır, bari ben gereken dersi vereyim" kafası ile, kafasına kafasına tekme atması, düpedüz anayasal düzeni yıkma teşebbüsüdür.

Nasıl mı?

Beğenmiyor, iptal ediyor devletinin hukukunu, cezayı kendi kesiyor!

*

Şehrin göbeğinde sokak içlerinde çarpışanları asla sevmedim. Bosna'da, Filistin'de, Afganistan'da, Çeçenistan'da ve Suriye'de...

Dava ne olur ise olsun, sokakta vuruşmaya başlanıldığında tepesinde patlamayan bir bomba bir eve düşüyor. O ev yıkılıyor. O evin içinde beş çocuk ölüyor.

Anadolu'da işgal edilmişti. Bu toprakların yiğitleri sokaklarda tutunmadılar. Sahaya çektiler düşmanlarını.

Çünkü vicdan, can parçacıklarına gelecek zararı kaldırmaya güç yetiremez.

*

Evliya arayanlara tek adres göstereceğim!

Organize sanayiileri!

Sabah namazını kafadaş mevkidaşları ile eda etmek için son model arabası ile bağından şehre inen patronunun verdiği aylık 900 lira ile üç dört çocuğunu yetiştirmeye çalışıp o fabrikayı o patronun başına geçirmeyen işçi evliya değilse tüm evliyalık kurumu bir şaklabanlıktan ibarettir.

*