Yeni nesil cin gibi... Taraf mantığından azat... Dini, ideolojileştirme gayretinde olanları da, ideolojiyi dinleştirmeye çalışanları da kaale almıyor…

Üzerine işeyen çocuğunu kaldırıp duvara fırlatmayan anne duyarlılığı, iktidarlar için muktedir olmanın amentü şartıdır.

İki satır arasındaki boş bölümü okuyabilenlere sağduyulu deniyor, sadr okuyuculuğu yaparak, aklı kırk satır ya da kırk katıra mahkum edenlere değil…

Herkes bir yere kadar hırs ve haset odaklı hissiyat ile, gayrını susturmak, ezmek, yok etmek isteyebilir. İçindeki hayvanı ehlileştirene ise insan deniyor!

Medeniyeti inkişaf halinde olan cemiyetlerdeki her tanzimat, muhakkak bir tazminata sebep olmuştur.

Her muktedir, muhalifini daima bezdirmiştir.

Ders bitmeden ders çıkarmak eşyanın tabiatına aykırıdır. Tek yönlü bakış, çürük muhakeme demektir.

Hepimize biraz empati lazım... Gözümden sen, gözünden ben bakamadıkça gördüğümüz sadece fizik. Kimyaya vakıf olmayınca da tahlil oturmuyor.

28 Şubatı hazırlayanlar, yok etmeye çalıştıkları siyasi algının nasıl güçleneceğini öngörebilselerdi, kıllarını bile kıpırdatmazlardı.

Yazar, hem saptama budalası, hem de çıkarım fukarası ise, okuru eleştiri canavarı ve öğüt manyağı olur.

Dün köyden, gecekondudan, yokluktan gelen niceler, bugün kavuştukları imkanların büyüsünde, gözleri kamaşmış halde sermayeye künde halindeler...

Suç yollarına parke taşı döşeyen bir devletin suçluyu cezalandırma temayülü tam anlamıyla aymazlıktır.

Kanundan, cezadan, polisten korktuğu için değil, vicdanı gereği haktan hukuktan ayrılmayanlar, insanlığın şöhretsiz, riyasız kahramanlarıdır.

Yaylalarda çobanlık yapan, çiftci, okumamış, ömrünü ırgatlıkta tüketmiş nice insan, adalet anlamında kürsülere yayılmış hüküm sahibi bilmem kaç kişiyi cebinden çıkarır.

Bir insan ki, kendinin Allah'ın insanlara nimeti olduğuna inanıyorsa, insanlığın başı yine belada demektir.

En büyük defomuz, genetik hafıza örgümüzdeki ilmek kaçıkları. Çözülme başlayınca tutabilene aşk olsun.