T.C.
YARGITAY
11. HUKUK DAİRESİ
E. 2008/11465
K. 2010/4671
T. 29.4.2010
• HAVAYOLU ŞİRKETİNİN FAZLA BİLET SATMASI NEDENİYLE UÇUŞ SAATİNDEKİ GECİKMEYE DAYANAN MANEVİ TAZMİNAT TALEBİ ( Davacının Gecikme Nedeniyle Uğradığı Zararlarını Açıklamadığı/İspatta Bulunmadığı - Manevi Tazminat Talebinin Reddedileceği )
• MANEVİ TAZMİNAT TALEBİ ( Davacının Havayolu Şirketinin Fazla Bilet Satması Nedeniyle Geç Taşındığı/Davacının Gecikme Nedeniyle Tatilinden Beklediği Faydayı Elde Edemediğini İleri Sürdüğü - Davacının Zararlarının Neler Olduğu Yönünde İddiada Bulunmadığı/Talebin Reddedileceği )
• İSPAT YÜKÜ ( Davacının Havayolu Şirketinin Fazla Bilet Satması Nedeniyle Geç Taşındığı/Davacının Gecikme Nedeniyle Tatilinden Beklediği Faydayı Elde Edemediğini İleri Sürdüğü - Davacının Zararlarını Açıklamadığı ve İspatta Bulunmadığı/Manevi Tazminat Talebinin Reddedileceği )
818/m.49
Varşova Konvansiyonu/m.19
ÖZET : Dava, fazla bilet satılmasından dolayı davacıya verilen bilette yazılı saatte yaptrılamayan yolculuk nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın tazmini istemlerine ilişkindir. Davacının geç taşındığı uyuşmazlık konusu değildir. Davacı gecikme nedeniyle tatilinin daha ilk gününden yaşadığı sıkıntı sonucu tatilin geri kalanından da beklediği faydayı elde edemediğini ileri sürmüş ancak bu gecikmeden dolayı nelerden mahrum kaldığını açıklamadığı gibi bir iddiada da bulunmamış, ispatlayıcı herhangi bir delil sunmamıştır. Koşulları oluşmayan manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekir.

DAVA : Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 03.07.2008 tarih ve 2006/878 - 2008/406 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Pınar Şengel tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, davalının fazla bilet satması nedeniyle müvekkilinin 21.10.2006 tarihinde saat 08.40'daki İstanbul-Moskova uçuşunu yapan uçağa alınmamış olduğunu, günün ilerleyen saatlerinde başka bir uçağa bindirilen müvekkilinin gideceği yere gecikmeli olarak vardığını, bu gecikme nedeniyle müvekkilinin bütün tatil planlarının aksadığını, davalının TTK'nun 806/3 ncü maddesi uyarınca müvekkilinin satın aldığı bilet bedelinin üç misli olan maktu tazminat tutarını müvekkiline ödemekle sorumlu olduğunu, ayrıca bedeli ödenmiş ve onaylanmış bulunan bileti ile seyahate hazır olan davacının saatlerce bekledikten sonra uçağa alınmaması sonucu müvekkilinin manevi zarara uğradığını ileri sürerek, TTK'nun 806/3. maddesi uyarınca hesaplanan 1.468,17 YTL maktu tazminat ile 4.500,00 YTL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davacının uçurulamamasının müvekkilinin keyfi bir uygulamasına dayalı olmayıp, ülkeden ihracı zorunlu olan bir yolcunun uçuşunun temin edilmesi nedeniyle mümkün olamadığını, davacının bir sonraki Moskova seferi ile seyahatinin gerçekleştirildiğini, bu nedenle meydana gelen gecikmede müvekkilinin bir kusurunun bulunmadığını, davacının gecikmeden kaynaklanan herhangi bir zararını ispat edemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davaya konu taşımanın uluslararası bir taşıma olması nedeniyle TTK hükümlerinin olayda uygulanmasının mümkün bulunmadığı, davalı havayolunun kusuru nedeniyle davacının seyahatinin geciktirildiği, Varşova Konvansiyonu'nun 19. maddesi uyarınca gecikmeden doğan zararı davacının talep hakkı mevcut ise de davacının maddi zararını ispatlayamadığı, davacının gecikme nedeniyle seyahat programının aksadığı, buna bağlı olarak manevi sıkıntı ve ıstırap çektiğinin kabulü gerektiği sonucuna varılarak, maddi tazminat isteminin reddine, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile takdiren 2.250,00 YTL manevi tazimatın davalıdan alınmasına karar verilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. 1-Dava dosyası, içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; dava, fazla bilet satılmasından dolayı davacıya verilen bilette yazılı saatte yaptrılamayan yolculuk nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın tazmini istemlerine ilişkindir. Davaya konu taşımaya uygulanması gereken Varşova Konvansiyonu'nun 19. maddesi uyarınca taşıyıcı gecikmeden doğan zararlardan sorumludur. Buna göre gecikmeden dolayı bir maddi zarara uğranılmış ise bunun ispatı gerekli olup, somut olayda davacı taraf sözkonusu gecikme nedeniyle uğradığı maddi zararı ispatlayamadığından maddi tazminata ilişkin istemin reddine karar verilerek davacı yararınamanevi tazminata hükmedilmiştir. Davaya konu taşımaya uygulanması gereken anılan Konvansiyon'da manevi tazminata ilişkin özel bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu durumda manevi zararın gerçekleşip gerçekleşmediğinin Borçlar Kanunu'nun 49. maddesi uyarınca tespit edilmesi gerekmektedir. Somut olayda, davacının geç taşındığı hususunda bir çekişme mevcut değildir. Davacı gecikme nedeniyle tatilinin daha ilk gününden yaşadığı sıkıntı sonucu tatilin geri kalanından da beklediği faydayı elde edemediğini, umduğu manevi rahatlamaya kavuşamadığını iddia ederek uğradığı bu manevi zarardan dolayı manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Buna göre davacı taraf manevi zarara uğradığını iddia etmiş ise de bu gecikmeden dolayı nelerden mahrum kaldığını, hangi önemli olayı veya fırsatı kaçırdığını açıklamadığı gibi anılan hususlarla ilgili bir iddiada da bulunmamış, bu hususları ispatlayıcı herhangi bir delil sunmamış, sadece tatilden beklediği faydayı elde edemediğini iddia etmiştir. O halde davacının meydana gelen gecikme nedeniyle manevi zarara uğradığı hususunun da ispat edilememiş olması karşısında koşulları oluşmayan manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle davalı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda ( 1 ) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine; ( 2 ) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,15 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. .